متن عربی

35 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى عبد الله بن العباس بعد مقتل محمد بن أبي بكر

1. أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مِصْرَ قَدِ افْتُتِحَتْ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي بَكْرٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قَدِ اسْتُشْهِدَ فَعِنْدَ اللَّهِ نَحْتَسِبُهُ وَلَداً نَاصِحاً وَ عَامِلًا كَادِحاً وَ سَيْفاً قَاطِعاً وَ رُكْناً دَافِعاً.
2. وَ قَدْ كُنْتُ حَثَثْتُ النَّاسَ عَلَى لَحَاقِهِ وَ أَمَرْتُهُمْ بِغِيَاثِهِ قَبْلَ الْوَقْعَةِ وَ دَعَوْتُهُمْ سِرّاً وَ جَهْراً وَ عَوْداً وَ بَدْءاً فَمِنْهُمُ الْآتِي كَارِهاً وَ مِنْهُمُ الْمُعْتَلُّ كَاذِباً وَ مِنْهُمُ الْقَاعِدُ خَاذِلًا.
3. أَسْأَلُ اللَّهَ تَعَالَى أَنْ يَجْعَلَ لِي مِنْهُمْ فَرَجاً عَاجِلًا فَوَاللَّهِ لَوْ لَا طَمَعِي عِنْدَ لِقَائِي عَدُوِّي فِي الشَّهَادَةِ وَ تَوْطِينِي نَفْسِي عَلَى الْمَنِيَّةِ لَأَحْبَبْتُ أَلَّا [أَبْقَى‏] أَلْقَى مَعَ هَؤُلَاءِ يَوْماً وَاحِداً وَ لَا أَلْتَقِيَ بِهِمْ أَبَداً.

متن فارسی

35- از یک نامه ی  آن حضرت به عبدالله بن عباس پس از کشته شدن محمد بن ابی بکر در مصر

(1)اما بعد، مصر (به دست دشمنان) فتح شد و محمد بن ابی بکر - که خدایش رحمت کناد- به شهادت رسید. پاداش صبر بر مصیبت او را از خدا می خواهم، که او فرزندی نیکخواه و کارگزاری کوشا و شمشیری بران و ستونی استوار بود.

(2) من مردم را برای پیوستن به او تشویق کردم، و به یاری او پیش از رسیدن حادثه فرمان دادم، و آنان را پنهان و آشکار و بارها و بارها پی درپی فراخواندم، برخی به  اگراه آمدند، برخی بهانه های دروغ آوردند و شماری دیگر در خانه  ها نشستند و ما را تنها گذاشتند.

(3) از خدا می خواهم که به زودی مرا از ایشان رهایی دهد. به خدا سوگند اگر نه این بود که به هنگام رویارویی با دشمن آرزوی شهادت دارم و دل بر مرگ می نهم، خوش داشتم که حتی یک روز هم با اینان نمانم و هیچگاه با آنان رو به رو نگردم.