بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  اسلام آئين وحدت ( خطبه شماره 225 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

225-  و من خطبة له (عليه السلام) خطبها بذي قار و هو متوجه إلى البصرة ذكرها الواقدي في كتاب "الجمل" :
فَصَدَعَ بِمَا أُمِرَ بِهِ وَ بَلَّغَ رِسَالَاتِ رَبِّهِ فَلَمَّ اللَّهُ بِهِ الصَّدْعَ وَ رَتَقَ بِهِ الْفَتْقَ وَ أَلَّفَ بِهِ الشَّمْلَ بَيْنَ ذَوِي الْأَرْحَامِ بَعْدَ الْعَدَاوَةِ الْوَاغِرَةِ فِي الصُّدُورِ وَ الضَّغَائِنِ الْقَادِحَةِ فِي الْقُلُوبِ .


متن فارسی

ص   557
امام عليه السلام در منطقه «ذى قار» (نزديك بصره) در همان شرائطى كه عازم جنگ بصره بود (بنقل واقدى در كتاب الجمل) چنين فرمود: با كوشش فراوان مأموريت خود را انجام داد، اوامر پروردگارش را ابلاغ نمود . خدا بوسيله ى محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلم پراكندگى ها را بر طرف كرد، شكاف ها را مسدود ساخت، اختلاف ها را بدوستى بدل كرد . اين همه خدمتها در ميان خويشاوندان، در محيطى كه دشمنى در سينه ها شعله ور بود و كينه ها، عقده ها را جريحه دار و عميق كرده بود، انجام گرفت .

قبلی بعدی