متن عربی
128- و من كلام له (عليه السلام) فيما يخبر به عن الملاحم بالبصرة :
يَا أَحْنَفُ كَأَنِّي بِهِ وَ قَدْ سَارَ بِالْجَيْشِ الَّذِي لَا يَكُونُ لَهُ غُبَارٌ وَ لَا لَجَبٌ وَ لَا قَعْقَعَةُ لُجُمٍ وَ لَا حَمْحَمَةُ خَيْلٍ يُثِيرُونَ الْأَرْضَ بِأَقْدَامِهِمْ كَأَنَّهَا أَقْدَامُ النَّعَامِ .
قال الشريف : يومئ بذلك إلى صاحب الزنج .
ثُمَّ قَالَ (عليه السلام) : وَيْلٌ لِسِكَكِكُمُ الْعَامِرَةِ وَ الدُّورِ الْمُزَخْرَفَةِ الَّتِي لَهَا أَجْنِحَةٌ كَأَجْنِحَةِ النُّسُورِ وَ خَرَاطِيمُ كَخَرَاطِيمِ الْفِيَلَةِ مِنْ أُولَئِكَ الَّذِينَ لَا يُنْدَبُ قَتِيلُهُمْ وَ لَا يُفْقَدُ غَائِبُهُمْ أَنَا كَابُّ الدُّنْيَا لِوَجْهِهَا وَ قَادِرُهَا بِقَدْرِهَا وَ نَاظِرُهَا بِعَيْنِهَا .
منه في وصف الأتراك
كَأَنِّي أَرَاهُمْ قَوْماً كَأَنَّ وُجُوهَهُمُ الْمَجَانُّ الْمُطَرَّقَةُ يَلْبَسُونَ السَّرَقَ وَ الدِّيبَاجَ وَ يَعْتَقِبُونَ الْخَيْلَ الْعِتَاقَ وَ يَكُونُ هُنَاكَ اسْتِحْرَارُ قَتْلٍ حَتَّى يَمْشِيَ الْمَجْرُوحُ عَلَى الْمَقْتُولِ وَ يَكُونَ الْمُفْلِتُ أَقَلَّ مِنَ الْمَأْسُورِ فَقَالَ لَهُ بَعْضُ أَصْحَابِهِ لَقَدْ أُعْطِيتَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عِلْمَ الْغَيْبِ فَضَحِكَ (عليه السلام) وَ قَالَ لِلرَّجُلِ وَ كَانَ كَلْبِيّاً يَا أَخَا كَلْبٍ لَيْسَ هُوَ بِعِلْمِ غَيْبٍ وَ إِنَّمَا هُوَ تَعَلُّمٌ مِنْ ذِي عِلْمٍ وَ إِنَّمَا عِلْمُ الْغَيْبِ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ مَا عَدَّدَهُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ بِقَوْلِهِ إِنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ عِلْمُ السَّاعَةِ وَ يُنَزِّلُ الْغَيْثَ وَ يَعْلَمُ ما فِي الْأَرْحامِ وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ ما ذا تَكْسِبُ غَداً وَ ما تَدْرِي نَفْسٌ بِأَيِّ أَرْضٍ تَمُوتُ الْآيَةَ فَيَعْلَمُ اللَّهُ سُبْحَانَهُ مَا فِي الْأَرْحَامِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَى وَ قَبِيحٍ أَوْ جَمِيلٍ وَ سَخِيٍّ أَوْ بَخِيلٍ وَ شَقِيٍّ أَوْ سَعِيدٍ وَ مَنْ يَكُونُ فِي النَّارِ حَطَباً أَوْ فِي الْجِنَانِ لِلنَّبِيِّينَ مُرَافِقاً فَهَذَا عِلْمُ الْغَيْبِ الَّذِي لَا يَعْلَمُهُ أَحَدٌ إِلَّا اللَّهُ وَ مَا سِوَى ذَلِكَ فَعِلْمٌ عَلَّمَهُ اللَّهُ نَبِيَّهُ (صلى الله عليه وآله) فَعَلَّمَنِيهِ وَ دَعَا لِي بِأَنْ يَعِيَهُ صَدْرِي وَ تَضْطَمَّ عَلَيْهِ جَوَانِحِي .
متن فارسی
ص 298
حضرت على عليه السلام در باره آينده بصره و حوادث آن چنين مى فرمايد: اى احنف من رئيس زنگيان (على بن محمد برقعى) را مى بينم كه با سربازان خود كه نه غبار دارند، نه صدا، نه هياهو، نه صداى لجام و نه شيهه اسب به بصره حمله مى كنند با سم هاى خود زمين را همانند پاهاى شتر مرغ مى كوبند . مرحوم سيد رضى مى نويسد اين مطلب اشاره به قيام صاحب زنگ است (على بن محمد برقعى در بصره قيام كرد و غلامان را تحريك كرد كه در موقع معينى اربابان خود را به قتل برسانند و شهر را قبضه كنند . وى با اين نقشه حدود سيصد هزار سرباز جمع آورى كرد .) اى مردم بصره واى بكوچه هاى آباد و خانه هاى زيبايتان خانه هائى كه كنگره هايش مثل بال هاى عقاب و خرطوم فيل است واى بحال اين زيباييها از لشكريانى كه براى كشته هاى خود گريه نمى كنند و از غائبان جستجو نمى نمايند . من دنيا را برو انداخته ام، آن را ارزيابى كرده ام و حقيقت آن را درك نموده ام .
جنايات چنگيزيان
امام عليه السلام در وصف ترك هائى كه به بصره حمله مى كنند چنين مى گويد: گويا مى بينم صورتهاى آنان را كه مانند سپر چكش خورده است . لباسهاى ابريشم سفيد و ديبا مى پوشند و اسب هاى نيكو را يدك مى كشند . در آن موقع آن قدر كشتار كنند كه مجروحان بر روى كشته ها عبور كنند و فرارى كمتر از اسير باشد . وقتى مطلب امام عليه السلام به اينجا رسيد يكى از شنوندگان عرض كرد:
ص 299
خدا علم غيب به شما داده حضرت على عليه السلام خنديد و به اين شخص كه از طايفه كلب بود فرمود: برادر كلبى آنچه من گفتم علم غيب نيست، مطالبى است كه از دانشمند (محمد صلّى اللّه عليه و آله) آموخته ام، علم غيب علم آغاز قيامت است علم غيب آنهاست كه خدا در قرآن شمرده است: «در نزد خدا علم قيامت، نزول باران، اطلاع از آنچه در رحم مادران است، كارى كه فرد روز ديگر انجام مى دهد و مرگ . . .» به اين ترتيب خدا از جنس آنچه در رحم است پسر يا دختر، زشت است يا زيبا، سخاوتمند است يا بخيل، بدبخت است يا سعادتمند آگاه است . خدا مى داند فرزندى كه در رحم است آتش افروز جهنم خواهد شد و يا در بهشت همنشين پيامبران خواهد بود . اينها علم غيبى است كه فقط خدا از آن آگاه است، غير از آنچه گفته شد و من مى گويم مطالبى است كه خدا به پيامبرش محمد صلّى اللّه عليه و آله آموخت و محمد صلّى اللّه عليه و آله هم به من آموخت و به من سفارش كرد كه آن را در سينه ى خود پنهان دارم و در گوشه هاى دلم از آن خوب نگاهدارى كنم .