متن عربی

13-  و من كلام له ( عليه السلام ) في ذم أهل البصرة بعد وقعة الجمل :
كُنْتُمْ جُنْدَ الْمَرْأَةِ وَ أَتْبَاعَ الْبَهِيمَةِ رَغَا فَأَجَبْتُمْ وَ عُقِرَ فَهَرَبْتُمْ أَخْلَاقُكُمْ دِقَاقٌ وَ عَهْدُكُمْ شِقَاقٌ وَ دِينُكُمْ نِفَاقٌ وَ مَاؤُكُمْ زُعَاقٌ وَ الْمُقِيمُ بَيْنَ أَظْهُرِكُمْ مُرْتَهَنٌ بِذَنْبِهِ وَ الشَّاخِصُ عَنْكُمْ مُتَدَارَكٌ بِرَحْمَةٍ مِنْ رَبِّهِ كَأَنِّي بِمَسْجِدِكُمْ كَجُؤْجُؤِ
ص : (56)
سَفِينَةٍ قَدْ بَعَثَ اللَّهُ عَلَيْهَا الْعَذَابَ مِنْ فَوْقِهَا وَ مِنْ تَحْتِهَا وَ غَرِقَ مَنْ فِي ضِمْنِهَا وَ فِي رِوَايَةٍ وَ ايْمُ اللَّهِ لَتَغْرَقَنَّ بَلْدَتُكُمْ حَتَّى كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى مَسْجِدِهَا كَجُؤْجُؤِ سَفِينَةٍ أَوْ نَعَامَةٍ جَاثِمَةٍ وَ فِي رِوَايَةٍ كَجُؤْجُؤِ طَيْرٍ فِي لُجَّةِ بَحْرٍ وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى بِلَادُكُمْ أَنْتَنُ بِلَادِ اللَّهِ تُرْبَةً أَقْرَبُهَا مِنَ الْمَاءِ وَ أَبْعَدُهَا مِنَ السَّمَاءِ وَ بِهَا تِسْعَةُ أَعْشَارِ الشَّرِّ الْمُحْتَبَسُ فِيهَا بِذَنْبِهِ وَ الْخَارِجُ بِعَفْوِ اللَّهِ كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى قَرْيَتِكُمْ هَذِهِ قَدْ طَبَّقَهَا الْمَاءُ حَتَّى مَا يُرَى مِنْهَا إِلَّا شُرَفُ الْمَسْجِدِ كَأَنَّهُ جُؤْجُؤُ طَيْرٍ فِي لُجَّةِ بَحْرٍ .

متن فارسی

ص   47
امام على عليه السلام در باره بد گوئى از مردم بصره فرموده است: شما لشكر زن (عايشه) هستيد تابع شتر عايشه مى باشيد فرياد كرد قبول كرديد. كشته شد، فرار نموديد. اخلاق شما پست، پيمانتان ناپايدار، دينتان نفاق و آب سرزمين تان شور است. كسى كه در ميان شما زندگى كند به گناه آلوده است و كسى كه از ميان شما بيرون رود به رحمت خداى خود مى رسد. مى بينم كه مسجد شما مثل سينه ى كشتى وسط آب قرار دارد، خدا عذاب را از بالا و پائين بر سر شما مى بارد و هر كس در بصره است غرق شده است... در نقل ديگر آمده است كه حضرت فرمود: سرزمين شما از نظر خاك متعفن ترين
ص   48
سرزمين هاست، به آب نزديكتر و از آسمان دورتر. 10، 9 (نه دهم) شهر در بصره متمركز است. هر كس در اين شهر بماند به گناه آلوده است و آن كس كه بيرون برود از گناه كنار خواهد بود. مى بينم شهرتان را كه غرق در آب است و فقط مناره هاى آن در ميان آب مانند سينه ى پرنده اى در موج دريا به چشم مى خورد.