متن عربی

185- و من خطبة له (علیه السلام) و هی فی ذکر الملاحم:
أَلَا بِأَبِی وَ أُمِّی هُمْ مِنْ عِدَّةٍ أَسْمَاؤُهُمْ فِی السَّمَاءِ مَعْرُوفَةٌ وَ فِی الْأَرْضِ مَجْهُولَةٌ أَلَا فَتَوَقَّعُوا مَا یکونُ مِنْ إِدْبَارِ أُمُورِکمْ وَ انْقِطَاعِ وُصَلِکمْ وَ اسْتِعْمَالِ صِغَارِکمْ ذَاک حَیثُ تَکونُ ضَرْبَةُ السَّیفِ عَلَی الْمُؤْمِنِ أَهْوَنَ مِنَ الدِّرْهَمِ مِنْ حِلِّهِ ذَاک حَیثُ یکونُ الْمُعْطَی أَعْظَمَ أَجْراً مِنَ الْمُعْطِی ذَاک حَیثُ تَسْکرُونَ مِنْ غَیرِ شَرَابٍ بَلْ مِنَ النِّعْمَةِ وَ النَّعِیمِ وَ تَحْلِفُونَ مِنْ غَیرِ اضْطِرَارٍ وَ تَکذِبُونَ مِنْ غَیرِ إِحْرَاجٍ ذَاک إِذَا عَضَّکمُ الْبَلَاءُ کمَا یعَضُّ الْقَتَبُ غَارِبَ الْبَعِیرِ مَا أَطْوَلَ هَذَا الْعَنَاءَ وَ أَبْعَدَ هَذَا الرَّجَاءَ أَیهَا النَّاسُ أَلْقُوا هَذِهِ الْأَزِمَّةَ الَّتِی تَحْمِلُ ظُهُورُهَا الْأَثْقَالَ مِنْ أَیدِیکمْ وَ لَا تَصَدَّعُوا عَلَی سُلْطَانِکمْ فَتَذُمُّوا غِبَّ فِعَالِکمْ وَ لَا تَقْتَحِمُوا مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ فَوْرِ نَارِ الْفِتْنَةِ وَ أَمِیطُوا عَنْ سَنَنِهَا وَ خَلُّوا قَصْدَ السَّبِیلِ لَهَا فَقَدْ لَعَمْرِی یهْلِک فِی لَهَبِهَا الْمُؤْمِنُ وَ یسْلَمُ فِیهَا غَیرُ الْمُسْلِمِ إِنَّمَا مَثَلِی بَینَکمْ کمَثَلِ السِّرَاجِ فِی الظُّلْمَةِ یسْتَضِی‏ءُ بِهِ مَنْ وَلَجَهَا فَاسْمَعُوا أَیهَا النَّاسُ وَ عُوا وَ أَحْضِرُوا آذَانَ قُلُوبِکمْ تَفْهَمُوا.

متن فارسی

در بیان پیشامدها
از جمله خطبه ای است از امیرالمومنین علیه السلام:
 آگاه باشید و بدانید، پدر و مادرم فدایشان باد، گروهی که نامهایشان در آسمان (و در نزد فرشتگان) معروف و شناخته شده و در زمین مجهول و ناشناخته شده است، آگاه باشید و بدانید که باید در انتظار پیشامدهایی باشید که به وقوع خواهد پیوست، از پشت کردن و به عقب برگشتن کارهایتان و گسیخته شدن پیوندها و انتظامات مربوط به معاش و معادتان، و به کار گماشته شدن افراد کوچک و بی لیاقتتان، این پیشامدها در زمانی خواهد بود که در زیر ضربت شمشیر قرار گرفتن مومن، برای او آسانتر از این است که به یک درهم مال حلال دست یابد، و در هنگامی است که پاداش عطا گیرنده از پاداش عطا دهنده، بزرگتر و بیشتر است، و در وقتی خواهد بود که شما مست می شود اما نه از باده گساری بلکه از نعمت و فراوانی عیش و لذتهای زندگی، بی آنکه ناچار باشید سوگند یاد می کنید و بی آنکه در تنگنا قرار گرفته باشید، دروغ می گویید، این در وقتی است که بلاء و رنج، شما را می گزد به همانگونه که جهاز شتر، میان گردن و کوهان آن را می گزد و مجروح می کند، چه طولانی است این رنج و چه دور است این امید گشایش.
 ای مردم، این زمامهای شترانی را که پشت آنها بارهای سنگین گناه را حمل می کند، از دست بنهید، از گرد پیشوا و امامتان پراکنده نشوید، که اگر چنین کنید خود به نکوهش از عاقبت کارهایتان خواهید نشست، به آنچه از زبانه های آتش فتنه ای که به آن رو آورده اید، هجوم نبردید و خود را در آن نیفکنید، و از راههای رسیدن به آن خود را کنار بکشید، و راه صاف و مستقیم را برای عبور آن (یا عبور از آن) باز گذارید، پس به راستی و قسم به جان خودم، در زبانه های آتش آن فتنه، مومن هلاک می گردد و غیر مسلمان، سالم می ماند، جز این نیست که مثل من در میان شما، مثل چراغ است در تاریکی که هر کس در نور آن داخل شود، از روشنایی آن بهره می گیرد.
 پس ای مردم، بشنوید و در گوش خود نگاه دارید و گوش دلتان را حاضر سازید، خواهید فهمید.