متن عربی

120. و سُئل (علیه السلام) عن قُریشٍ فقال:

1. أمَّا بَنُو مَخْزُومٍ فَرَیْحَانَةُ قُرَیْشٍ،
2.  تُحِبُّ حَدِیثَ رِجَالِهِمْ،
3. وَ النِّکَاحَ فِی نِسَائِهِمْ،
4. وَ أَمَّا بَنُو عَبْدِ شَمْسٍ فَأَبْعَدُهَا رَأْیاً،
5. وَ أَمْنَعُهَا لِمَا وَرَاءَ ظُهُورِهَا،
6. وَ أَمَّا نَحْنُ فَأَبْذَلُ لِما فِی أَیْدِینَا،
7. وَ أَسْمَحُ عِنْدَ الْمَوْتِ بِنُفُوسِنَا،
8. وَ هُمْ أَکْثَرُ وَ أَمْکَرُ وَ أَنْکَرُ،
9. وَ نَحْنُ أَفْصَحُ وَ أَنْصَحُ وَ أَصْبَحُ.

متن فارسی

درباره قریش از آن حضرت پرسیده شد،امام (علیه السلام) فرمود:

1. اما بنى مخزوم، گل هاى قبیله قریش اند
2. که ما دوست داریم با مردانشان هم سخن شویم
3. و با زنانشان ازدواج کنیم،
4. اما طایفه بنى عبد شمس، از همه بداندیش تر
5.  و بخیل ترند،
6.  اما ما (طایفه بنى هاشم) از همه آن ها نسبت به آنچه در دست داریم بخشنده تریم
7. و به هنگام بذل جان از همه سخاوتمندتر؛ جمعیت آن ها بیشتر و مکرشان فزون تر و زشت ترند
8. و ما فصیح تر و دلسوزتر و زیباتریم.