بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  لطف خدا ( حکمت شماره 324 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

324- وَ قِيلَ لَهُ بِأَيِّ شَيْ‏ءٍ غَلَبْتَ الْأَقْرَانَ ، فَقَالَ (عليه السلام) : مَا لَقِيتُ رَجُلًا إِلَّا أَعَانَنِي عَلَى نَفْسِهِ .
 قال الرضي : يومئ بذلك إلى تمكن هيبته في القلوب .

 


متن فارسی

از حضرت سؤال كردند با چه نيروئى بر همرزمانت پيروز شدى؟ حضرت فرمود: با هر كس برخورد مى كردم به من براى كشتن خويش كمك مى كرد. توضيح: خدا هيكلى به امام على عليه السلام داده بود كه چشم هر كس به آن حضرت مى افتاد قالب تهى ميكرد و تسليم مرگ مى شد.
مرحوم سيد رضى پس از نقل فرمايش امام عليه السلام مى نويسد: آن حضرت در مطلب خود اشاره ميكند كه هيبت وى قلب ها را تسخير مى كرده و آنان را متزلزل مى ساخته است و اين لطفى است الهى كه در اثر توجه بخدا و برنامه هاى الهى به افراد عنايت مى شود.

 

 

قبلی بعدی