خانه > عاقبت دنیاپرستى ( نامه شماره 49 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
49.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلام ُإِلَى مُعَاوِیَةَ أَیْضاً
- أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ الدُّنْیَا مَشْغَلَةٌ عَنْ غَیْرِهَا،
- وَ لَمْ یُصِبْ صَاحِبُهَا مِنْهَا شَیْئاً إِلَّا فَتَحَتْ لَهُ حِرْصاً عَلَیْهَا، وَلَهْجاً بِهَا،
- وَ لَنْ یَسْتَغْنِیَ صَاحِبُهَا بِمَا نَالَ فِیهَا عَمَّا لَمْ یَبْلُغْهُ مِنْهَا،
- وَ مِنْ وَرَاءِ ذَلِکَ فِرَاقُ مَا جَمَعَ وَ نَقْضُ مَا أَبْرَمَ!
- وَ لَوِ اعْتَبَرْتَ بِمَا مَضَى حَفِظْتَ مَا بَقِیَ، وَالسَّلَامُ.
متن فارسی
49.و از نامه آن حضرت است به معاویه
- اما بعد (از حمد و ثناى الهى، بدان که) دنیا انسان را به خود مشغول و از غیر خود بیگانه مى سازد.
- دنیاپرست به چیزى از دنیا نمى رسد جز آن که آن چیز درى از حرص را به رویش مى گشاید و آتش عشق او را به دنیا تندتر مى کند
- در حالى که او (دنیاپرست) هرگز به آنچه دارد در برابر آنچه به آن نرسیده قانع نیست (و دائمآ در آتش حرص مى سوزد)
- و به دنبال آن جدایى از اموالى است که گردآورى کرده و واتابیدن آنچه تابیده است. اگر از آنچه (در داستان پیشینیان و در گذشته عمر خودت) وجود داشته است
- عبرت گیرى آنچه را که باقى است حفظ خواهى کرد، والسّلام.
قبلی بعدی