شايسته نيست به سخنى كه از دهان كسى خارج شد، گمان بد ببرى ، چرا كه براى آن برداشت نيكويى مى توان داشت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  شکيبايى بزرگان ( حکمت شماره 417 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

417-  وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ (عليه السلام)قَالَ لِلْأَشْعَثِ بْنِ قَيسٍ مُعَزِّياً عَنِ ابْنٍ لَهُ: إِنْ صَبَرْتَ صَبْرَ الْأَکارِمِ وَ إِلَّا سَلَوْتَ سُلُوَّ الْبَهَائِمِ.


متن فارسی

در خبر ديگرى از اميرالمومنين عليه السلام در همين زمينه آمده است که به اشعث بن قيس به عنوان تعزيت گفت:  اگر تو به گونه اى که مردمان بزرگوار صبر مى کنند صبر مى کنى (بکن) و گرنه همچون چارپايان، فراموش مى کنى.

قبلی بعدی