متن عربی
228. و قال (علیه السلام):
- مَنْ أَصْبَحَ عَلَى الدُّنْیَا حَزِیناً، فَقَدْ أَصْبَحَ لِقَضَاءِ اللّهِ سَاخِطاً،
- وَ مَنْ أَصْبَحَ یَشْکُو مُصِیبَةً نَزَلَتْ بِهِ، فَقَدْ أَصْبَحَ یَشْکُو رَبَّهُ،
- وَ مَنْ أَتَى غَنِیّاً فَتَوَاضَعَ لَهُ لِغِنَاهُ، ذَهبَ ثُلُثَا دِینِهِ،
- وَ مَنْ قَرَأَ الْقُرْآنَ فَمَاتَ فَدَخَلَ النَّارَ، فَهُوَ مِمَّنْ کَانَ یَتَّخِذُ آیَاتِ اللّهِ هُزُواً،
- وَ مَنْ لَهِجَ قَلْبُهُ بِحُبِّ الدُّنْیَا، الْتَاطَ قَلْبُهُ مِنْهَا بِثَلاَثٍ:
- هَمٌّ لا یُغِبُّهُ، وَ حِرْصٌ لا یَتْرُکُهُ، وَ أَمَلٌ لا یُدْرِکُهُ.
متن فارسی
امام (علیه السلام) فرمود:
- کسى که براى دنیا غمگین باشد (درواقع) از قضاى الهى ناخشنود است
- وآن کس که از مصیبتى که به او رسیده شکایت کند از پروردگارش شکایت کرده است
- و کسى که در برابر ثروتمندى به علّت ثروتش تواضع کند، دو سوم دین خود را از دست داده!
- و کسى که قرآن بخواند وپس از مرگ وارد آتش دوزخ گردد از کسانى بوده که آیات خدا را استهزاء مى کرده است
- و آن کس که قلبش با محبت دنیا پیوند خورده سه چیز او را رها نخواهد کرد:
- اندوه دائم، حرصى که هرگز او را ترک نمى کند وآرزویى که هیچ گاه به آن نخواهد رسید!
