61 - در باب خوارج |
71 - در نكوهش مردم عراق |
81 - وارستگى و پارسائى |
|
62 - هشدار به كشته شدن |
72 - درود بر پيامبر |
82 - در نكوهش دنيا |
|
63 - نكوهش دنيا |
73 - درباره مروان |
83 - خطبه غراء |
|
64 - تشويق به عمل صالح |
74 - هنگام بيعت شورا با عثمان |
84 - درباره عمرو بن عاص |
|
65 - در علم الهى |
75 - پاسخ به اتهامى ناروا |
85 - در توحيد و موعظه |
|
66 - در آداب جنگ |
76 - اندرز |
86 - صفات پرهيزكارى |
|
67 - در معنى انصار |
77 - نكوهش رفتار بنى اميه |
87 - موعظه ياران |
|
68 - شهادت محمد بن ابى بكر |
78 - نيايش |
88 - در بيان هلاكت مردم |
|
69 - سرزنش ياران |
79 - پاسخ اخترشناس |
89 - مردم پيش از بعثت |
|
70 - پس از ضربت خوردن |
80 - نكوهش زنان |
90 - در بيان صفات خداوندى |
|
61 - به كميل بن زياد |
68 - به سلمان فارسى |
74 - پيمان ميان ربيعه و يمن |
|
62 - به مردم مصر |
69 - به حارث همدانى |
75 - به معاويه |
|
63 - به ابوموسى اشعرى |
70 - به سهل بن حنيف |
76 - به عبدالله بن عباس |
|
64 - به معاويه |
71 - به منذر بن الجارود |
77 - به عبدالله بن عباس |
|
65 - به معاويه |
72 - به عبدالله بن عباس |
78 - به ابوموسى اشعرى |
|
66 - به عبدالله بن عباس |
73 - به معاويه |
79 - به سرداران سپاه |
|
67 - به قثم بن عباس |
|
61 - زن |
71 - نشانه کمال خردمندی |
81 - ملاک ارزش انسان |
|
62 - تقدم در نیکوکاری |
72 - کار روزگار با انسان |
82 - سفارش به پنج امر ارزشمند |
|
63 - میانجی گری |
73 - اصلاح خود پیش از اصلاح... |
83 - شیوه برخورد با چاپلوس |
|
64 - کاروانیان در خواب |
74 - گام های انسان به سوی مرگ |
84 - باقیماندگان پس از جنگ |
|
65 - از دست دادن دوستان |
75 - تمام شدنی ها وآمدنی ها |
85 - عاقبت دعاوی علمی |
|
66 - تقاضا از نااهل |
76 - سنجش امور مشتبه |
86 - ارزش تدبیر پیر |
|
67 - بخشش اندک |
77 - فرار از دنیا |
87 - استغفار |
|
68 - زیور فقر و غنا |
78 - قضا و قدر |
88 - استغفار، مایه ایمنی |
|
69 - تلاش برای رسیدن به هدف |
79 - فراگیری در هر جا |
89 - راه اصلاح هر دو جهان |
|
70 - افراط و تفریط |
80 - گمشده مومن |
90 - فقیه کامل |
387- وَ قَالَ (عليه السلام) : مَا خَيْرٌ بِخَيْرٍ بَعْدَهُ النَّارُ وَ مَا شَرٌّ بِشَرٍّ بَعْدَهُ الْجَنَّةُ وَ كُلُّ نَعِيمٍ دُونَ الْجَنَّةِ فَهُوَ مَحْقُورٌ وَ كُلُّ بَلَاءٍ دُونَ النَّارِ عَافِيَةٌ .
(و فرمود:) خيرى را كه آتش دوزخ در پى بود خير نتوان به حساب آورد، و شرى را كه پس آن بهشت بود، شر نتوان وصف كرد. هر نعمتى جز بهشت خوارست، و هر بلايى جز آتش دوزخ عافيت به شمار.
قبلی بعدی
قم - میدان جانبازان - خیابان شهید فاطمی روبروی کوچه 21 ؛ شماره تماس: 37745111-025
