متن عربی

142-  و من كلام له (عليه السلام) :
المعروف في غير أهله
وَ لَيْسَ لِوَاضِعِ الْمَعْرُوفِ فِي غَيْرِ حَقِّهِ وَ عِنْدَ غَيْرِ أَهْلِهِ مِنَ الْحَظِّ فِيمَا أَتَى إِلَّا مَحْمَدَةُ اللِّئَامِ وَ ثَنَاءُ الْأَشْرَارِ وَ مَقَالَةُ الْجُهَّالَ مَا دَامَ مُنْعِماً عَلَيْهِمْ مَا أَجْوَدَ يَدَهُ وَ هُوَ عَنْ ذَاتِ اللَّهِ بِخَيْلٌ .

مواضع المعروف
فَمَنْ آتَاهُ اللَّهُ مَالًا فَلْيَصِلْ بِهِ الْقَرَابَةَ وَ لْيُحْسِنْ مِنْهُ الضِّيَافَةَ وَ لْيَفُكَّ بِهِ الْأَسِيرَ وَ الْعَانِيَ وَ لْيُعْطِ مِنْهُ الْفَقِيرَ وَ الْغَارِمَ وَ لْيَصْبِرْ نَفْسَهُ عَلَى الْحُقُوقِ وَ النَّوَائِبِ ابْتِغَاءَ الثَّوَابِ فَإِنَّ فَوْزاً بِهَذِهِ الْخِصَالِ شَرَفُ مَكَارِمِ الدُّنْيَا وَ دَرْكُ فَضَائِلِ الْآخِرَةِ إِنْ شَاءَ اللَّهُ .

متن فارسی

ص   323
كسى كه مال خود را در راه صحيح مصرف نمى كند و به نا اهلان مى بخشد و خرج آنها ميكند يك نتيجه مى گيرد و آن، ستايش ناپاكان و تشكر اشرار و اظهار نظر نادانان است ولى اين اظهار نظرها فقط تا موقعى است كه كمك دريافت مي كنند و مىگويند: چقدر سخاوتمند است . چنين فردى در نظر خدا بخيل است . (چون مال را در مورد خود مصرف نكرده و نتيجه ابدى نگرفته و آن گاه كه بى پول شد چه بسا همين اشرار عليه او قيام مى كنند .) كسى كه خدا باو مال عنايت كرد بايد باقوام خود كمك كند، مهمانى بدهد، اسير آزاد كند، سختى ديده را از ناراحتى بيرون آورد، به فقير و ورشكسته كمك كند، روح خود را براى پرداخت حقوق واجب خويش و بر طرف كردن سختى هاى جامعه فقط براى به دست آوردن ثواب آماده سازد، زيرا رسيدن باين كارهاى شايسته بخواست خدا بهترين كارهاى دنيا و درك امتيازهاى آخرت است .