با مردم آن گونه معاشرت كنيد ، كه اگر مْرديد بر شما اشك ريزند، و اگر زنده مانديد ، با اشتياق سوى شما آيند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  تسلیتی پرمعنا ( حکمت شماره 349 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 [349] .وَ عَزَّى(علیه السلام): قَوْماً عَنْ مَيِّتٍ مَاتَ لَهُمْ فَقَالَ ‏ (علیه السلام):إِنَّ هَذَا الْأَمْرَ لَيْسَ [بِكُمْ‏] لَكُمْ بَدَأَ وَ لَا إِلَيْكُمُ انْتَهَى وَ قَدْ كَانَ صَاحِبُكُمْ هَذَا يُسَافِرُ [فَقَالُوا نَعَمْ قَالَ‏] فَعُدُّوهُ فِي بَعْضِ [سَفَرَاتِهِ‏] أَسْفَارِهِ فَإِنْ قَدِمَ عَلَيْكُمْ وَ إِلَّا قَدِمْتُمْ عَلَيْهِ‏.


متن فارسی

 گروهی را درباره مرده آنها تسلیت داد فرمود: این کار(مرگ) از شما شروع نشده، و در شما پایان نیافته، این رفیق شما در زدنگی خود مسافرت می کرد، حالا هم چنان پندارید که به سفر رفته، اگر برگشت  که برنگشت شما پیش او می روید.

قبلی بعدی