آبروى تو چون يخى جامد است كه در خواست آن را قطره قطره آب مى كند، پس بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى ريزي؟.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  شکيبايى بزرگان ( حکمت شماره 417 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

417-  وَ فِي خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ (عليه السلام)قَالَ لِلْأَشْعَثِ بْنِ قَيسٍ مُعَزِّياً عَنِ ابْنٍ لَهُ: إِنْ صَبَرْتَ صَبْرَ الْأَکارِمِ وَ إِلَّا سَلَوْتَ سُلُوَّ الْبَهَائِمِ.


متن فارسی

در خبر ديگرى از اميرالمومنين عليه السلام در همين زمينه آمده است که به اشعث بن قيس به عنوان تعزيت گفت:  اگر تو به گونه اى که مردمان بزرگوار صبر مى کنند صبر مى کنى (بکن) و گرنه همچون چارپايان، فراموش مى کنى.

قبلی بعدی