ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  مراقبت در گفتار ( حکمت شماره 389 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

389- وَ قَالَ (عليه السلام): الْکلَامُ فِي وَثَاقِک مَا لَمْ تَتَکلَّمْ بِهِ فَإِذَا تَکلَّمْتَ بِهِ صِرْتَ فِي وَثَاقِهِ فَاخْزُنْ لِسَانَک کمَا تَخْزُنُ ذَهَبَک وَ وَرِقَک فَرُبَّ کلِمَةٍ سَلَبَتْ نِعْمَةً وَ جَلَبَتْ نِقْمَةً.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: سخن، تا زمانى که لب به گفتن آن، نگشوده باشى، در بند و اختيار توست  و چون، آن را بر زبان راندى، تو در بند و اختيار آن قرار خواهى گرفت،  پس به همان گونه که زر و سيم خود را در محلى محکم و مطمئن نگاه مى دارى، زبان خود را نگاهدار،  چه بسا کلمه اى که نعمتى را از انسان ربوده و رنج و عذابى را، به طرف او کشانيده است.

 

قبلی بعدی