عمرى كه خدا از فرزند آدم پوزش را مى پذيرد شصت سال است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  مهلت، عذاب خدا ( حکمت شماره 257 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

257- وَ قَالَ (عليه السلام) : كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَيْهِ وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِ وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ سُبْحَانَهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ .
 قال الرضي : و قد مضى هذا الكلام فيما تقدم إلا أن فيه هاهنا زيادة جيدة مفيدة .

 


متن فارسی

 (توضيح اين مطلب در شماره 112 گذشت. مرحوم سيد رضى بعد از نقل اين مطلب مى فرمايد: ذكر اين مطلب در اين مورد نتيجه ى جالبى داشت).
ص   952
شايد نظر مرحوم رضى اين است كه چون در ذيل كلمه 256 كه نسبت به خيانتكاران بحث شده آمده است نتيجه ى بيشترى دارد. توجه: مرحوم سيد رضى تحت عنوان «كلمات مشكله على عليه السلام» مطالبى نقل كرده كه غالبا شرح ها را تحت عنوان و شماره جديدى نياورده اند اما ابن ابى الحديد آنها را در رديف كلمات آن حضرت و شماره هاى آنها آورده كه همين روش تعقيب گرديد.

 

قبلی بعدی