متن عربی

98-  و من كلام له (عليه السلام) يشير فيه إلى ظلم بني أمية :
وَ اللَّهِ لَا يَزَالُونَ حَتَّى لَا يَدَعُوا لِلَّهِ مُحَرَّماً إِلَّا اسْتَحَلُّوهُ وَ لَا عَقْداً إِلَّا حَلُّوهُ وَ حَتَّى لَا يَبْقَى بَيْتُ مَدَرٍ وَ لَا وَبَرٍ إِلَّا دَخَلَهُ ظُلْمُهُمْ وَ نَبَا بِهِ سُوءُ رَعْيِهِمْ وَ حَتَّى يَقُومَ الْبَاكِيَانِ يَبْكِيَانِ بَاكٍ يَبْكِي لِدِينِهِ وَ بَاكٍ يَبْكِي لِدُنْيَاهُ وَ حَتَّى تَكُونَ نُصْرَةُ أَحَدِكُمْ مِنْ أَحَدِهِمْ كَنُصْرَةِ الْعَبْدِ مِنْ سَيِّدِهِ إِذَا شَهِدَ أَطَاعَهُ وَ إِذَا غَابَ اغْتَابَهُ وَ حَتَّى يَكُونَ أَعْظَمَكُمْ فِيهَا عَنَاءً أَحْسَنُكُمْ بِاللَّهِ ظَنّاً فَإِنْ أَتَاكُمُ اللَّهُ بِعَافِيَةٍ فَاقْبَلُوا وَ إِنِ ابْتُلِيتُمْ فَاصْبِرُوا فَإِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِينَ .

متن فارسی

ص   213
سوگند بخدا (وقتى به رياست مى رسند) تمام محرمات خدا را حلال مى گردانند، تمام عهد و پيمانها را زير پا مى گذارند . هيچ خانه ى گلى (شهرى) و بيابانى (چادرهاى موئى و پشمى) نمى ماند مگر اين كه ظلم بنى اميه به آنها نفوذ ميكند و بر اثر سوء تدبير، آنها را به ويرانى مى كشاند . ملت در حكومت بنى اميه به دو دسته گريان تقسيم مى گردند: يك دسته براى دين خود (كه بوسيله ى آنها زير پا گذاشته شده) گريه مى كنند و دسته ى ديگر بخاطر فقر و دنياى خود . وضع شما در كمك به آنها مثل كمك نوكر به ارباب خويش است وقتى ارباب حاضر است از او اطاعت ميكند و آن گاه كه مى رود پشت سرش بد مى گويد . وضع شما بجائى مى رسد كه ثروتمندترين شما كسى است كه گمانش بخدا بيشتر باشد، اگر سالم بوديد شكر خداى را بجاى آوريد و اگر گرفتار شديد صبر كنيد كه پيروزى از پرهيزكاران است .