متن عربی

428-  وَ رُوِيَ أَنَّهُ (عليه السلام) كَانَ جَالِساً فِي أَصْحَابِهِ فَمَرَّتْ بِهِمُ امْرَأَةٌ جَمِيلَةٌ فَرَمَقَهَا الْقَوْمُ بِأَبْصَارِهِمْ فَقَالَ (عليه السلام) :إِنَّ أَبْصَارَ هَذِهِ الْفُحُولِ طَوَامِحُ وَ إِنَّ ذَلِكَ سَبَبُ هِبَابِهَا فَإِذَا نَظَرَ أَحَدُكُمْ إِلَى امْرَأَةٍ تُعْجِبُهُ فَلْيُلَامِسْ أَهْلَهُ فَإِنَّمَا هِيَ امْرَأَةٌ كَامْرَأَتِهِ .فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الْخَوَارِجِ : ‏قَاتَلَهُ اللَّهُ ، كَافِراً مَا أَفْقَهَهُ ، فَوَثَبَ الْقَوْمُ لِيَقْتُلُوهُ ، فَقَالَ (عليه السلام) : رُوَيْداً إِنَّمَا هُوَ سَبٌّ بِسَبٍّ ، أَوْ عَفْوٌ عَنْ ذَنْبٍ .

متن فارسی

ص   1027
نقل شده است كه حضرت در ميان اصحاب خود نشسته بود زن زيبائى از كنار آنان عبور كرد و عده اى از آنان زير چشمى زن را تعقيب كردند، لذا حضرت به آنان فرمود: چشم اين نرها ناشزه است (نگاه به حلال خود نمى كند) و همين عيب، سبب علاقه به عمل جنسى است، بنا بر اين هرگاه يكى از شماها چشمش بزنى افتاد كه به تعجبش انداخت با زن خود همبستر شود، زيرا او هم زنى است مانند همسر خودش. يكى از خوارج كه حاضر بود گفت: (العياذ باللّه) مرگ بر اين كافر، چقدر داناست راوى مى گويد: وقتى اصحاب اين جمله را شنيدند پريدند كه او را به قتل برسانند حضرت فرمود: رهايش كنيد دشنامى در برابر دشنام و يا چشم پوشى از گناهى.