متن عربی

339- وَ قَالَ (عليه السلام) : فِي صِفَةِ الْمُؤْمِنِ الْمُؤْمِنُ بِشْرُهُ فِي وَجْهِهِ وَ حُزْنُهُ فِي قَلْبِهِ أَوْسَعُ شَيْ‏ءٍ صَدْراً وَ أَذَلُّ شَيْ‏ءٍ نَفْساً يَكْرَهُ الرِّفْعَةَ وَ يَشْنَأُ السُّمْعَةَ طَوِيلٌ غَمُّهُ بَعِيدٌ هَمُّهُ كَثِيرٌ صَمْتُهُ مَشْغُولٌ وَقْتُهُ شَكُورٌ صَبُورٌ مَغْمُورٌ بِفِكْرَتِهِ ضَنِينٌ بِخَلَّتِهِ سَهْلُ الْخَلِيقَةِ لَيِّنُ الْعَرِيكَةِ نَفْسُهُ أَصْلَبُ مِنَ الصَّلْدِ وَ هُوَ أَذَلُّ مِنَ الْعَبْدِ .

متن فارسی

امام عليه السلام در باره ى نشانه هاى مؤمن فرموده است: صورتش خندان است و قلبش اندوهناك. در حوادث حوصله ى فراوان دارد و روحش ذليل و تسليم
ص   988
وى است.از سركشى ناراحت مى شود و با ريا، دشمن است. اندوهش طولانى و همتش عالى است. حرفش كم است و كارش زياد.سپاسگزار و شكيباست. در فكر خود فرو رفته و در ذكر حاجت بخل مى ورزد.خوش برخورد و نرم خوست در عين اين كه ذليل تر از بنده است روحش سخت تر از سنگ است.