در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  هدف بعثت ( خطبه شماره 147 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

147.و من خطبة له (علیه السلام):

الغاية من البعثة

  1. فَبَعَثَ اللَّهُ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله و سلم)بِالْحَقِّ لِيُخْرِجَ عِبَادَهُ مِنْ عِبَادَةِ الْأَوْثَانِ إِلَى عِبَادَتِهِ وَ مِنْ طَاعَةِ الشَّيْطَانِ إِلَى طَاعَتِهِ بِقُرْآنٍ قَدْ بَيَّنَهُ وَ أَحْكَمَهُ لِيَعْلَمَ الْعِبَادُ رَبَّهُمْ إِذْ جَهِلُوهُ وَ لِيُقِرُّوا بِهِ بَعْدَ إِذْ جَحَدُوهُ وَ لِيُثْبِتُوهُ بَعْدَ إِذْ أَنْكَرُوهُ.
  2. فَتَجَلَّى لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِي كِتَابِهِ مِنْ غَيْرِ أَنْ يَكُونُوا رَأَوْهُ بِمَا أَرَاهُمْ مِنْ قُدْرَتِهِ وَ خَوَّفَهُمْ مِنْ سَطْوَتِهِ .
  3. وَ كَيْفَ مَحَقَ مَنْ مَحَقَ بِالْمَثُلَاتِ وَ احْتَصَدَ مَنِ احْتَصَدَ بِالنَّقِمَاتِ‏.
    الزمان المقبل‏
  4. وَ إِنَّهُ سَيَأْتِي عَلَيْكُمْ مِنْ بَعْدِي زَمَانٌ لَيْسَ فِيهِ شَيْ‏ءٌ أَخْفَى مِنَ الْحَقِّ وَ لَا أَظْهَرَ مِنَ الْبَاطِلِ وَ لَا أَكْثَرَ مِنَ الْكَذِبِ عَلَى اللَّهِ وَ رَسُولِهِ .
  5. وَ لَيْسَ عِنْدَ أَهْلِ ذَلِكَ الزَّمَانِ سِلْعَةٌ أَبْوَرَ مِنَ الْكِتَابِ إِذَا تُلِيَ حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ لَا أَنْفَقَ مِنْهُ إِذَا حُرِّفَ عَنْ مَوَاضِعِهِ .
  6. وَ لَا فِي الْبِلَادِ شَيْ‏ءٌ أَنْكَرَ مِنَ الْمَعْرُوفِ وَ لَا أَعْرَفَ مِنَ الْمُنْكَرِ.
  7. فَقَدْ نَبَذَ الْكِتَابَ حَمَلَتُهُ وَ تَنَاسَاهُ‏ حَفَظَتُهُ .
  8. فَالْكِتَابُ يَوْمَئِذٍ وَ أَهْلُهُ طَرِيدَانِ مَنْفِيَّانِ وَ صَاحِبَانِ مُصْطَحِبَانِ فِي طَرِيقٍ وَاحِدٍ لَا يُؤْوِيهِمَا مُؤْوٍ فَالْكِتَابُ وَ أَهْلُهُ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ فِي النَّاسِ وَ لَيْسَا فِيهِمْ وَ مَعَهُمْ وَ لَيْسَا مَعَهُمْ لِأَنَّ الضَّلَالَةَ لَا تُوَافِقُ الْهُدَى وَ إِنِ اجْتَمَعَا.
  9. فَاجْتَمَعَ الْقَوْمُ عَلَى الْفُرْقَةِ وَ افْتَرَقُوا [عَنِ‏] عَلَى الْجَمَاعَةِ كَأَنَّهُمْ أَئِمَّةُ الْكِتَابِ وَ لَيْسَ الْكِتَابُ إِمَامَهُمْ فَلَمْ يَبْقَ عِنْدَهُمْ مِنْهُ إِلَّا اسْمُهُ وَ لَا يَعْرِفُونَ إِلَّا خَطَّهُ وَ زَبْرَهُ .
  10. وَ مِنْ قَبْلُ مَا [مَثَلُوا] مَثَّلُوا بِالصَّالِحِينَ كُلَّ مُثْلَةٍ وَ سَمَّوْا صِدْقَهُمْ عَلَى اللَّهِ فِرْيَةً وَ جَعَلُوا  فِي الْحَسَنَةِ عُقُوبَةَ السَّيِّئَةِ.
  11. وَ إِنَّمَا هَلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ بِطُولِ آمَالِهِمْ وَ تَغَيُّبِ آجَالِهِمْ حَتَّى نَزَلَ بِهِمُ الْمَوْعُودُ الَّذِي تُرَدُّ عَنْهُ الْمَعْذِرَةُ وَ تُرْفَعُ عَنْهُ التَّوْبَةُ وَ تَحُلُّ مَعَهُ الْقَارِعَةُ وَ النِّقْمَةُ.
    عظة الناس‏
  12. أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ مَنِ اسْتَنْصَحَ اللَّهَ وُفِّقَ وَ مَنِ اتَّخَذَ قَوْلَهُ دَلِيلًا هُدِيَ‏ لِلَّتِي هِيَ أَقْوَمُ‏ فَإِنَّ جَارَ اللَّهِ آمِنٌ وَ عَدُوَّهُ خَائِفٌ .
  13. وَ إِنَّهُ لَا يَنْبَغِي لِمَنْ عَرَفَ عَظَمَةَ اللَّهِ أَنْ يَتَعَظَّمَ فَإِنَّ رِفْعَةَ الَّذِينَ يَعْلَمُونَ مَا عَظَمَتُهُ أَنْ يَتَوَاضَعُوا لَهُ وَ سَلَامَةَ الَّذِينَ يَعْلَمُونَ مَا قُدْرَتُهُ أَنْ يَسْتَسْلِمُوا لَهُ .
  14. فَلَا تَنْفِرُوا مِنَ الْحَقِّ نِفَارَ الصَّحِيحِ مِنَ الْأَجْرَبِ وَ الْبَارِئِ مِنْ ذِي السَّقَمِ .
  15. وَ اعْلَمُوا أَنَّكُمْ لَنْ تَعْرِفُوا الرُّشْدَ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِي‏ تَرَكَهُ وَ لَنْ تَأْخُذُوا بِمِيثَاقِ الْكِتَابِ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِي نَقَضَهُ وَ لَنْ تَمَسَّكُوا بِهِ حَتَّى تَعْرِفُوا الَّذِي نَبَذَهُ .
  16. فَالْتَمِسُوا ذَلِكَ مِنْ عِنْدِ أَهْلِهِ فَإِنَّهُمْ عَيْشُ الْعِلْمِ وَ مَوْتُ الْجَهْلِ .
  17. هُمُ الَّذِينَ يُخْبِرُكُمْ حُكْمُهُمْ عَنْ عِلْمِهِمْ وَ صَمْتُهُمْ عَنْ مَنْطِقِهِمْ وَ ظَاهِرُهُمْ عَنْ بَاطِنِهِمْ.
  18.  لَا يُخَالِفُونَ الدِّينَ وَ لَا يَخْتَلِفُونَ فِيهِ فَهُوَ بَيْنَهُمْ شَاهِدٌ صَادِقٌ وَ صَامِتٌ نَاطِقٌ‏.

متن فارسی

از یک خطبه ی  آن حضرت در فلسفه ی  بعشت، حوادت آینده، و پند و اندرز

هدف بعثت

  1. خداوند محمّد (صلى الله عليه و آله و سلم)  را به حق برانگیخت تا بندگان او را از پرستش بت ها به سوی پرستش او، و از اطاعت شیطان به سوی اطاعت او بیرون آورد، به وسیله ی  قرآنی که معنایش را روشن و اساسش را استوار نمود، تا بندگان خدای خویش را پس از نشناختن او بشناسند، و پس از انکار (زبانی) او به وجودش اقرار کنند، و پس از انکار (قلبی) او وجودش را ثابت بدانند.
  2. پس خدای سبحان در کتاب خویش با ارائه ی  نشانه های قدرتش بر بندگان خود جلوه کرد بی آنکه او را (به چشم سر) ببینند، و آنان را از خشم خویش بیم داد.
  3. و به آنان نمود که چگونه کسانی را به انواع کیفرها به هلاکت انداخت، و کسانی را با عذاب های گوناگون ریشه کن ساخت.
    زمان آینده
  4. و به زودی پس از من روزگاری بر شما فرا رسد که در آن چیزی پنهان تر از حق، و آشکارتر از باطل، و فراوان تر از دروغ بستن بر خدا و پیامبرش نباشد.
  5. و نزد مردم آن زمان کالایی بی رونق تر از قرآن نیست اگر آن گونه که باید خوانده شود، و کالایی رایج تر از آن نیست آنگاه که از معانی حقیقیاش تحریف گردد.
  6. و در شهرها چیزی زشت تر از معروف، و بهتر از منکر یافت نشود.
  7. حاملان قرآن آن را پشت سر اندازند، و حافظانش را به فراموشی سپارند.
  8. بنابراین قرآن و پیروانش در آن روزگار دو آواره و در به دارند، و دو یار همدم در یک راهند، که هیچ پناه دهندهای آنان را پناه ندهد. از این رو قرآن و پیروانش در آن روزگار (به ظاهر) در میان مردمند اما (به واقع) در میان آنان نیستند، و با مردمند ولی (در حقیقت) با آنها نمی باشند، زیرا گمراهی و هدایت با یکدگر نسازند گرچه یکجا جمع باشند.
  9. پس آن مردم در پراکندگی متحد، و در اتحاد پراکندهاند، گویی آنان پیشوای قرآنند نه قرآن پیشوای آنان، بدین سبب از قرآن جز نامی نزد آنان به جای نماند، و جز خط و نوشته ای از آن نشناسند.
  10. پیش از این نیز (نابکاران) مردمان شایسته را به انواع شکنجه ها دچار کردند، و صدق آنان بر خدا را دروغ و افترا نامیدند، و کار نیکشان را کیفر بد دادند.
  11. بیشک کسانی که پیش از شما بودند به خاطر آرزوهای دراز و نهان بودن زمان مرگشان در معرض هلاکت قرار گرفتند، تا آنکه مرگ موعودشان فرا رسید، مرگی که با رسیدنش عذرخواهی از کسی پذیرفته نشود، و فرصت توبه از دست برود، و با ورود آن سختی جان کندن عذاب الهی بر آدمی فرود آید.
    پند و اندرز
  12. ای مردم، هر که خدا را خیرخواه خود داند توفیق یابد، و هر که گفتار خدا را رهنمای خویش قرار دهد به استوارترین راه هدایت یابد، چرا که پناهنده ی  خدا آسوده و در امان است، و دشمن او آشفته و هراسان است.
  13. و آن که عظمت حق را شناخت سزاوار نیست که خویش را بزرگ شمارد، زیرا بزرگی آنان که عظمت حق را دانستهاند آن است که در برابر او کرنش کنند، و سلامتی آنان که از قدرت حق آگاهند آن است که تسلیم او باشند.
  14. پس از حق نگریزید آنگونه که سالم از گر، و تندرست از بیمار می گریزد.
  15. و بدانید که راه هدایت را نخواهید شناخت تا آنکه ترک کنندگان آن را بشناسید، و پیمان قرآن را محکم نخواهید گرفت تا آنکه پیمان شکنان را بشناسید، و بدان چنک نتوانید زد تا آنکه رها کنندگان آن را بشناسید.
  16. پس همه ی  این حقایقی را در نزد اهلش (خاندان پیامبر (صلى الله عليه و آله و سلم)) بجویید، که آنان زنده دارندگان علم و میرانندگان جهل اند.
  17. آنانند که گفتار حکیمانه ی  آنان از دانششان، و سکوت آنان از گفتارشان، و برون آنان از درونشان شما را خبر می دهد،
  18. نه با دین مخالفت ورزند و نه در آن اختلاف کنند. دین در میان آنان گواهی صادقی، و خامشی گویاست[1].

[1] خامش است از آن جهت که مشتی حروف و الفاظ است و زبان ندارد، و گویاست از آن جهت که بر زبان جاری می شود و مقصود را ادا می نماید.

قبلی بعدی