متن عربی

111- و من خطبة له (علیه السلام) ذکر فیها ملک الموت و توفیة النفس و عجز الخلق عن وصف اللّه :
هَلْ تُحِسُّ بِهِ إِذَا دَخَلَ مَنْزِلًا أَمْ هَلْ تَرَاهُ إِذَا تَوَفَّی أَحَداً بَلْ کیفَ یتَوَفَّی الْجَنِینَ فِی بَطْنِ أُمِّهِ أَ یلِجُ عَلَیهِ مِنْ بَعْضِ جَوَارِحِهَا أَمْ الرُّوحُ أَجَابَتْهُ بِإِذْنِ رَبِّهَا أَمْ هُوَ سَاکنٌ مَعَهُ فِی أَحْشَائِهَا کیفَ یصِفُ إِلَهَهُ مَنْ یعْجَزُ عَنْ صِفَةِ مَخْلُوقٍ مِثْلِهِ.

متن فارسی

درباره ملک الموت

قسمتی از یکی از خطبه های امیرالمومنین علیه السلام است که در آن، از ملک الموت و قبض روح سخن گفته است: آیا هنگامی که ملک الموت وارد منزلی شود، آمدن او را حس می کنی؟ و آیا در آن وقت که جان کسی را می گیرد، او را می بینی؟ بلکه آیا می دانی که او چگونه روح کودکی را که در شکم مادر است قبض می کند؟ آیا از پاره ای از اعضای مادر وارد می شود؟ (تا روح جنین او را بگیرد) یا روح جنین به فرمان پروردگار خویش دعوت ملک الموت را اجابت می کند؟ یا او در اعضای دورنی مادر همراه با جنین سکونت یافته است؟ (بنابراین) کسی که از توصیف مخلوقی مانند خود (یعنی ملک الموت) ناتوان است، چگونه می تواند خدای خود را وصف کند؟