چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  فتنه بني اميه ( خطبه شماره 92 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

92- و من خطبة له (علیه السلام) و فیها ینبّه أمیر المؤمنین علی فضله و علمه و یبین فتنة بنی أمیة :
أَمَّا بَعْدَ حَمْدِ اللَّهِ وَ الثَّنَاءِ عَلَیهِ أَیهَا النَّاسُ فَإِنِّی فَقَأْتُ عَینَ الْفِتْنَةِ وَ لَمْ یکنْ لِیجْتَرِئَ عَلَیهَا أَحَدٌ غَیرِی بَعْدَ أَنْ مَاجَ غَیهَبُهَا وَ اشْتَدَّ کلَبُهَا فَاسْأَلُونِی قَبْلَ أَنْ تَفْقِدُونِی فَوَ الَّذِی نَفْسِی بِیدِهِ لَا تَسْأَلُونِی عَنْ شَی‏ءٍ فِیمَا بَینَکمْ وَ بَینَ السَّاعَةِ وَ لَا عَنْ فِئَةٍ تَهْدِی مِائَةً وَ تُضِلُّ مِائَةً إِلَّا أَنْبَأْتُکمْ بِنَاعِقِهَا وَ قَائِدِهَا وَ سَائِقِهَا وَ مُنَاخِ رِکابِهَا وَ مَحَطِّ رِحَالِهَا وَ مَنْ یقْتَلُ مِنْ أَهْلِهَا قَتْلًا وَ مَنْ یمُوتُ مِنْهُمْ مَوْتاً وَ لَوْ قَدْ فَقَدْتُمُونِی وَ نَزَلَتْ بِکمْ کرَائِهُ الْأُمُورِ وَ حَوَازِبُ الْخُطُوبِ لَأَطْرَقَ کثِیرٌ مِنَ السَّائِلِینَ وَ فَشِلَ کثِیرٌ مِنَ الْمَسْئُولِینَ وَ ذَلِک إِذَا قَلَّصَتْ حَرْبُکمْ وَ شَمَّرَتْ عَنْ سَاقٍ وَ ضَاقَتِ الدُّنْیا عَلَیکمْ ضِیقاً تَسْتَطِیلُونَ مَعَهُ أَیامَ الْبَلَاءِ عَلَیکمْ حَتَّی یفْتَحَ اللَّهُ لِبَقِیةِ الْأَبْرَارِ مِنْکمْ إِنَّ الْفِتَنَ إِذَا أَقْبَلَتْ شَبَّهَتْ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ نَبَّهَتْ ینْکرْنَ مُقْبِلَاتٍ وَ یعْرَفْنَ مُدْبِرَاتٍ یحُمْنَ حَوْمَ الرِّیاحِ یصِبْنَ بَلَداً وَ یخْطِئْنَ بَلَداً أَلَا وَ إِنَّ أَخْوَفَ الْفِتَنِ عِنْدِی عَلَیکمْ فِتْنَةُ بَنِی أُمَیةَ فَإِنَّهَا فِتْنَةٌ عَمْیاءُ مُظْلِمَةٌ عَمَّتْ خُطَّتُهَا وَ خَصَّتْ بَلِیتُهَا وَ أَصَابَ الْبَلَاءُ مَنْ أَبْصَرَ فِیهَا وَ أَخْطَأَ الْبَلَاءُ مَنْ عَمِی عَنْهَا وَ ایمُ اللَّهِ لَتَجِدُنَّ بَنِی أُمَیةَ لَکمْ أَرْبَابَ سُوءٍ بَعْدِی کالنَّابِ الضَّرُوسِ تَعْذِمُ بِفِیهَا وَ تَخْبِطُ بِیدِهَا وَ تَزْبِنُ بِرِجْلِهَا وَ تَمْنَعُ دَرَّهَا لَا یزَالُونَ بِکمْ حَتَّی لَا یتْرُکوا مِنْکمْ إِلَّا نَافِعاً لَهُمْ أَوْ غَیرَ ضَائِرٍ بِهِمْ وَ لَا یزَالُ بَلَاؤُهُمْ عَنْکمْ حَتَّی لَا یکونَ انْتِصَارُ أَحَدِکمْ مِنْهُمْ إِلَّا کانْتِصَارِ الْعَبْدِ مِنْ رَبِّهِ وَ الصَّاحِبِ مِنْ مُسْتَصْحِبِهِ تَرِدُ عَلَیکمْ فِتْنَتُهُمْ شَوْهَاءَ مَخْشِیةً وَ قِطَعاً جَاهِلِیةً لَیسَ فِیهَا مَنَارُ هُدًی وَ لَا عَلَمٌ یرَی نَحْنُ أَهْلَ الْبَیتِ مِنْهَا بِمَنْجَاةٍ وَ لَسْنَا فِیهَا بِدُعَاةٍ ثُمَّ یفَرِّجُهَا اللَّهُ عَنْکمْ کتَفْرِیجِ الْأَدِیمِ بِمَنْ یسُومُهُمْ خَسْفاً وَ یسُوقُهُمْ عُنْفاً وَ یسْقِیهِمْ بِکأْسٍ مُصَبَّرَةٍ لَا یعْطِیهِمْ إِلَّا السَّیفَ وَ لَا یحْلِسُهُمْ إِلَّا الْخَوْفَ فَعِنْدَ ذَلِک تَوَدُّ قُرَیشٌ بِالدُّنْیا وَ مَا فِیهَا لَوْ یرَوْنَنِی مَقَاماً وَاحِداً وَ لَوْ قَدْرَ جَزْرِ جَزُورٍ لِأَقْبَلَ مِنْهُمْ مَا أَطْلُبُ الْیوْمَ بَعْضَهُ فَلَا یعْطُونِیهِ.


متن فارسی

خبر از فتنه

از جمله خطبه های امیرالمومنین علیه السلام، است:
 اما بعد از حمد و ستایش خدا و درود بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) همانا من چشم فتنه را کندم و آن را خاموش ساختم جز من، هیچ کس دیگری، یارای چنین کاری را نداشت، این کار در هنگامی بود که موج فتنه به همه جا رسیده و رنج و سختی آن، شدت یافته بود، پس قبل از آنکه مرا بجویید و نیابید، آنچه می خواهید از من بپرسید، که قسم به آن کسی که جان من در دست قدرت اوست، از هیچ پیشامد و واقعه ای که در میان این زمان شما تا روز قیامت، وقوع می یابد، از من سئوال نمی کنید (جز اینکه من، شما را از آن آگاه می سازم) همچنین شما درباره گروهی که صد تن را هدایت و صد تن را گمراه می کند از من نمی پرسید، جز اینکه از کسی که به آن گروه دعوت می نماید و از پیشوا و راهبر آنها و از محل خواباندن شترانشان و از جایی که در آن فرود می آیند و کسانی از آنها که به وجهی سخت کشته می شوند، و کسانی از ایشان که با طرزی رنج آور می میرند، (از همه این امور نیز) به شما خبر می دهم، و همانا اگر مرا از دست دادید و اموری ناراحت کننده و مصیبتهای سخت بر شما فرود آمد، هر آینه بسیاری از سئوال کنندگان، سر خویش را به زیر می افکنند، و بسیاری از کسانی که از آنان سئوال می شود (به علت ناتوانی از دادن پاسخ) سستی می ورزند، پیدایش این حال در هنگامی است که جنگ میان شما استمرار پیدا کند و دامن خود را بالا بزند و دنیا سخت بر شما تنگ شود (تا آن حد) که روزگار رنج و آزمایش خود را طولانی به حساب می آورید، تا اینکه خداوند به واسطه وجود افرادی از نیکان که در میانتان باقی مانده اند، گشایشی در کارتان پدید بیاورد، به راستی فتنه ها، چون رو آورد، حق و باطل در آن به یکدیگر اشتباه می شود و چون پشت کند و برود حقیقت آشکار می گردد هنگامی که فتنه رو می کند و می آید، ناشناخته است و چون پشت می کند و می رود، شناخته می شود، فتنه، مانند باد از این سوی و آن سوی می وزد به شهری می رسد و از شهر دیگری می گذرد، آگاه باشید که به راستی، ترسناکترین فتنه ها، که بر شما فرود می آید، به نظر من، فتنه بنی امیه است ، پس همانا فتنه بنی امیه، فتنه ای است کور و سر در گم و تاریک که قلمرو رنج آن، شامل همه خواهد شد، و دشواری مصیبت آن (به اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله)) اختصاص خواهد یافت و هر کس بینا باشد و حق را بشناسد، رنج آن فتنه به او می رسد و هر که چیزی نداند و چشم بسته باشد، رنج آن، از وی می گذرد، به خدا سوگند که شما بعد از من، بنی امیه را، زمامداران بدی برای خود، خواهید یافت، آنها همچون شتر ماده سالخورده تندخویی خواهند بود که با دهان گاز می گیرد و با دست فرو می کوبد و با پا لگد می زند و از دوشیدن شیرش مانع می گردد، همواره در نابودی شما می کوشند، تا اینکه جز کسانی از شما را که به حالشان سودمند هستند، یا برای آنها زیانی ندارند، کس دیگری را باقی نمی گذارند، فتنه و بلای بنی امیه ادامه خواهد یافت، تا جایی که پیروزی شما بر ایشان و انتقام گرفتن شما از ایشان، جز مانند پیروزی (انتقام گرفتن) برده بر مولایش و تابع بر متبوعش نخواهد بود، فتنه ای که از آنها بر شما وارد می شود، فتنه ای است زشت و ترسناک و گوشه هایی است از دوران جاهلیت که نه نشانه هایی از هدایت در آن دیده می شود و نه علامت و راهنمایی که به نظر آید ما اهل بیت از گناه این فتنه بر کنار خواهیم بود و از دعوت کنندگان به آن نخواهیم بود، آن گاه خداوند فتنه بنی امیه را از شما برطرف می سازد، به همانگونه که پوست از گوشت جدا می شود، این برطرف شدن فتنه به وسیله کسی خواهد بود که ذلت و خواری را با بنی امیه همراه می سازد و به سختی آنها را می راند، و شربتهای بسیار تلخ که گویی با صبر آمیخته شده، به آنها می نوشاند که جز لبه تیغ تیز عطای دیگری به آنها نمی دهد، و جز جامه هراس و وحشت، چیز دیگری به آنها نمی پوشاند، در آن هنگام قبیله قریش، دوست دارد، دنیا و آنچه در آن است بدهد و مرا حتی یکبار و در زمانی کوتاه به اندازه نحر یک شتر، ببیند تا همه آنچه امروز پاره ای از آن را طلب می کنم و به من نمی دهند، از ایشان قبول نمایم.

قبلی بعدی