خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  عزل فرماندار فخر فروش ( نامه شماره 71 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

71-  و من كتاب له (عليه السلام) إلى المنذر بن الجارود العبدي ، و خان في بعض ما ولاه من أعماله :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ صَلَاحَ أَبِيكَ غَرَّنِي مِنْكَ وَ ظَنَنْتُ أَنَّكَ تَتَّبِعُ هَدْيَهُ وَ تَسْلُكُ سَبِيلَهُ فَإِذَا أَنْتَ فِيمَا رُقِّيَ إِلَيَّ عَنْكَ لَا تَدَعُ لِهَوَاكَ انْقِيَاداً وَ لَا تُبْقِي لِآخِرَتِكَ عَتَاداً تَعْمُرُ دُنْيَاكَ بِخَرَابِ آخِرَتِكَ وَ تَصِلُ عَشِيرَتَكَ بِقَطِيعَةِ دِينِكَ وَ لَئِنْ كَانَ مَا بَلَغَنِي عَنْكَ حَقّاً لَجَمَلُ أَهْلِكَ وَ شِسْعُ نَعْلِكَ خَيْرٌ مِنْكَ وَ مَنْ كَانَ بِصِفَتِكَ فَلَيْسَ بِأَهْلٍ أَنْ يُسَدَّ بِهِ ثَغْرٌ أَوْ يُنْفَذَ بِهِ أَمْرٌ أَوْ يُعْلَى لَهُ قَدْرٌ أَوْ يُشْرَكَ فِي أَمَانَةٍ أَوْ يُؤْمَنَ عَلَى جِبَايَةٍ فَأَقْبِلْ إِلَيَّ حِينَ يَصِلُ إِلَيْكَ كِتَابِي هَذَا إِنْ شَاءَ اللَّهُ .
 قال الرضي : و المنذر بن الجارود هذا هو الذي قال فيه أمير المؤمنين (عليه السلام) : إنه لنظار في عطفيه مختال في برديه تفال في شراكيه .

 


متن فارسی

ص   834
امام عليه السلام در نامه خود به منذر بن جارود عبدى كه فرماندار حضرت بود و نسبت به مأموريت خود خيانت كرده بود چنين نوشت: پس از حمد خدا و رسول صلّى اللّه عليه و آله و سلم شايسته بودن پدرت مرا در باره تو فريب داد من فكر مى كردم شايستگى وى را دنبال خواهى كرد و راه او را مى پيمائى. با كمال تعجب خبر يافته ام هميشه تحت نظر هواى نفس كار مى كنى، براى آخرتت ذخيره اى در نظر نگرفته اى، آخرت خود را با آباد ساختن دنياى خويش ويران مى سازى و دين خود را براى احترام خويشاوندانت زير پا مى گذارى اگر اين مطالب صحيح باشد شتر فاميل تو و بند كفش پاره ات (كه روى زمين افتاده) بيش از تو ارزش دارد. كسى كه روش تو را داشته باشد، شايسته نيست حفاظت مرزى به او سپرده شود، يا به مأموريتى اعزام گردد يا ارزشى به او داده شود، يا در حفظ امانتى شريك گردد و يا امين ماليات شود.با دريافت اين نامه ان شاء اللّه پيش من بيا.
ص   835
مرحوم سيد رضى دنبال نامه امام عليه السلام مى نويسد منذر بن جارود كسى است كه امام امير المؤمنين عليه السلام در باره اش فرموده بود: اين طرف و آن طرف خود را نگاه ميكند، با لباس خودخواهان حركت ميكند و كفش هاى وى از آب دهنش تر است.

قبلی بعدی