آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  عدالت یا بخشندگی ( حکمت شماره 437 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

437-وَ سُئِلَ   (علیه السلام) [أَيُّمَا] أَيُّهُمَا أَفْضَلُ الْعَدْلُ أَوِ الْجُودُ فَقَالَ ‏ (علیه السلام):الْعَدْلُ يَضَعُ الْأُمُورَ مَوَاضِعَهَا وَ الْجُودُ يُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا وَ الْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ وَ الْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا.


متن فارسی

از آن حضرت پرسیدند: کدام یک از این دو برترند: عدالت یا بخشندگی؟ فرمود: عدالت هرچیز را به جای خود می نهد، و بخشندگی آن را از جا و جهت خود بیرون می برد." عدالت اداره کنندهٔ همگان است، و بخشندگی به افراد خاصی روی آوراست. پس عدالت از بخشندگی شریف تر و برتر است.

قبلی بعدی