اى مردم، بايد خدا شما را به هنگام نعمت همانند هنگامه كيفر ، ترسان بنگرد ، زيرا كسى كه رفاه و گشايش را زمينة گرفتار شدن خويش نداند ، پس خود را از حوادث ترسناك ايمن مى پندارد و آن كس كه تنگدستى را آزمايش الهى نداند پاداشى را كه اميدى به آن بود از دست خواهد
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  عاقبت دنیا دوستی ( حکمت شماره 186 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 [186] .قَالَ (علیه السلام): (1) وَ قَدْ مَرَّ بِقَذَرٍ عَلَى مَزْبَلَةٍ هَذَا مَا بَخِلَ بِهِ الْبَاخِلُونَ .

(2)وَ رُوِيَ فِي خَبَرٍ آخَرَ أَنَّهُ قَالَ هَذَا مَا كُنْتُمْ تَتَنَافَسُونَ فِيهِ بِالْأَمْسِ‏.


متن فارسی

 گذر آن حضرت در مزلبه ای به پلیدی افتاد، فرمود:(1) این است آنچه بخل داران به آن بخل می ورزند ودر خبر دیگر است که فرمود: این است آنچه بخل داران به آن بخل می ورزند .

(2)و در خبر دیگر است که فرمود: این آن چیزی است که دیروز در آن رقابت و هم چشمی می کردید.

قبلی بعدی