متن عربی

23-  و من كلام له (عليه السلام) قاله قبل موته على سبيل الوصية لما ضربه ابن ملجم لعنه الله :
وَصِيَّتِي لَكُمْ أَلَّا تُشْرِكُوا بِاللَّهِ شَيْئاً وَ مُحَمَّدٌ ( صلى الله عليه وآله ) فَلَا تُضَيِّعُوا سُنَّتَهُ أَقِيمُوا هَذَيْنِ الْعَمُودَيْنِ وَ أَوْقِدُوا هَذَيْنِ الْمِصْبَاحَيْنِ وَ خَلَاكُمْ ذَمٌّ أَنَا بِالْأَمْسِ صَاحِبُكُمْ وَ الْيَوْمَ عِبْرَةٌ لَكُمْ وَ غَداً مُفَارِقُكُمْ إِنْ أَبْقَ فَأَنَا وَلِيُّ دَمِي وَ إِنْ أَفْنَ فَالْفَنَاءُ مِيعَادِي وَ إِنْ أَعْفُ فَالْعَفْوُ لِي قُرْبَةٌ وَ هُوَ لَكُمْ حَسَنَةٌ فَاعْفُوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ يَغْفِرَ اللَّهُ لَكُمْ وَ اللَّهِ مَا فَجَأَنِي مِنَ الْمَوْتِ وَارِدٌ كَرِهْتُهُ وَ لَا طَالِعٌ أَنْكَرْتُهُ وَ مَا كُنْتُ إِلَّا كَقَارِبٍ وَرَدَ وَ طَالِبٍ وَجَدَ وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ لِلْأَبْرارِ .
 قال السيد الشريف رضي الله عنه : أقول و قد مضى بعض هذا الكلام فيما تقدم من الخطب إلا أن فيه هاهنا زيادة أوجبت تكريره .

متن فارسی

ص   665

امام عليه السلام قبل از مرگ خود به هنگامى كه ابن ملجم آن حضرت را مضروب ساخته بود اين مطلب را بصورت وصيت بيان داشت:
ص   666
به شما سفارش مى كنم كه براى خدا شريك قائل نشويد و مقررات محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلم را نگاهدارى كنيد. اين دو استوانه (توحيد-  قرآن) را حفظ كنيد نور اين دو چراغ را روشن نگاهداريد چيز ديگرى از شما نمى خواهند و براى ترك آنها هم نكوهش نمى شويد. من ديروز در ميان شما بودم و امروز مايه پند شما و فردا از ميان شما خواهم رفت. اگر ماندم خودم با ابن ملجم حسابم را مى رسم و اگر نابود شدم نابودى وعده گاه من است.
اگر عفو كردم، بخشش وسيله اى است براى تقرب من به خدا و ثوابى است براى شما بنا بر اين از او صرف نظر كنيد كه خدا مى گويد: «آيا دوست نداريد خدا گناهان شما را ببخشد.»  به خدا سوگند مرگ مرا غافل گير نكرده و از آن ناراحت نيستم و نه پيشامدى است كه آن را نپسندم. من نسبت به مرگ منتظر و علاقمند بودم «و آنچه در نزد خداست براى نيكوكاران بهتر است.»  مرحوم رضى مى نويسد: بخشى از اين مطلب در ميان نامه هاى ديگر قبلا نقل شده است ولى در اين مورد مطلب زيادتر بود كه سبب تكرار مطلب گرديد.