متن عربی

221-  و من دعاء له (عليه السلام) يلجأ فيه إلى اللّه ليهديه إلى الرشاد :
اللَّهُمَّ إِنَّكَ آنَسُ الْآنِسِينَ لِأَوْلِيَائِكَ وَ أَحْضَرُهُمْ بِالْكِفَايَةِ لِلْمُتَوَكِّلِينَ عَلَيْكَ تُشَاهِدُهُمْ فِي سَرَائِرِهِمْ وَ تَطَّلِعُ عَلَيْهِمْ فِي ضَمَائِرِهِمْ وَ تَعْلَمُ مَبْلَغَ بَصَائِرِهِمْ فَأَسْرَارُهُمْ لَكَ مَكْشُوفَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ إِلَيْكَ مَلْهُوفَةٌ إِنْ أَوْحَشَتْهُمُ الْغُرْبَةُ آنَسَهُمْ ذِكْرُكَ وَ إِنْ صُبَّتْ عَلَيْهِمُ الْمَصَائِبُ لَجَئُوا إِلَى الِاسْتِجَارَةِ بِكَ عِلْماً بِأَنَّ أَزِمَّةَ الْأُمُورِ بِيَدِكَ وَ مَصَادِرَهَا عَنْ قَضَائِكَ اللَّهُمَّ إِنْ فَهِهْتُ عَنْ مَسْأَلَتِي أَوْ عَمِيتُ عَنْ طِلْبَتِي فَدُلَّنِي عَلَى مَصَالِحِي وَ خُذْ بِقَلْبِي إِلَى مَرَاشِدِي فَلَيْسَ ذَلِكَ بِنُكْرٍ مِنْ هِدَايَاتِكَ وَ لَا بِبِدْعٍ مِنْ كِفَايَاتِكَ اللَّهُمَّ احْمِلْنِي عَلَى عَفْوِكَ وَ لَا تَحْمِلْنِي عَلَى عَدْلِكَ .

متن فارسی

امام عليه السلام در دعاى خود با خدا چنين سخن گفت: بار خدايا تو بهترين انس گيرندگان با دوستان خود هستى تو حاضرترين كسانى هستى كه از اعتماد كنندگانت حمايت ميكنى . از كارهاى پنهانى آنان آگاهى از افكار درونى آنان خبر دارى، از حدود بينائى آنان مطلعى .

ص   551
بنا بر اين اسرار مردم براى تو آشكار است، قلب هاى آنان براى تو مى طپد . اگر غربت، آنان را بوحشت انداخت بذكر تو انس مى گيرند، اگر مصيبتى بر سر آنان وارد شد بتو پناه مى آورند، زيرا يقين دارند كه زمام امور در دست توست و كارها به نظر تو صادر مى گردد . بار خدايا اگر از درخواست خسته شدم و يا از درخواستم چشم پوشيدم مصلحت مرا بمن نشان بده و فكرم را به آن چه مايه ى تقويت عقلم مى گردد متوجه كن . از راهنمائى هاى تو تعجب آور نيست و از قدرت نمائى هاى تازه ات نيست . بار خدايا مرا با عفو خود عمل كن نه عدلت .