متن عربی
52.و من خطبة له (علیه السلام):و هي في التزهيد في الدنيا و ثواب الله للزاهد و نعم الله على الخالق
التزهيد في الدنيا
(1)أَلَا وَ إِنَّ الدُّنْيَا قَدْ تَصَرَّمَتْ
(2)وَ آذَنَتْ بِانْقِضَاءٍ
(3)وَ تَنَكَّرَ مَعْرُوفُهَا
(4)وَ أَدْبَرَتْ حَذَّاءَ
(5)فَهِيَ تَحْفِزُ بِالْفَنَاءِ سُكَّانَهَا
(6)وَ تَحْدُو بِالْمَوْتِ جِيرَانَهَا
(7)وَ قَدْ أَمَرَّ فِيهَا مَا كَانَ حُلْواً
(8) وَ كَدِرَ مِنْهَا مَا كَانَ صَفْواً
(9)فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلَّا سَمَلَةٌ كَسَمَلَةِ الْإِدَاوَةِ
(10)أَوْ جُرْعَةٌ كَجُرْعَةِ الْمَقْلَةِ
(11)لَوْ تَمَزَّزَهَا الصَّدْيَانُ لَمْ يَنْقَعْ
(12)فَأَزْمِعُوا عِبَادَ اللَّهِ الرَّحِيلَ عَنْ هَذِهِ الدَّارِ الْمَقْدُورِ عَلَى أَهْلِهَا الزَّوَالُ
(13)وَ لَا يَغْلِبَنَّكُمْ فِيهَا الْأَمَلُ
(14)وَ لَا يَطُولَنَّ عَلَيْكُمْ فِيهَا الْأَمَدُ
ثواب الزهاد
(15)فَوَاللَّهِ لَوْ حَنَنْتُمْ حَنِينَ الْوُلَّهِ الْعِجَالِ
(16)وَ دَعَوْتُمْ بِهَدِيلِ الْحَمَامِ
(17)وَ جَأَرْتُمْ جُؤَارَ مُتَبَتِّلِي الرُّهْبَانِ
(18)وَ خَرَجْتُمْ إِلَى اللَّهِ مِنَ الْأَمْوَالِ وَ الْأَوْلَادِ
(19)الْتِمَاسَ الْقُرْبَةِ إِلَيْهِ فِي ارْتِفَاعِ دَرَجَةٍ عِنْدَهُ
(20)أَوْ غُفْرَانِ سَيِّئَةٍ أَحْصَتْهَا كُتُبُهُ
(21)وَ حَفِظَتْهَا رُسُلُهُ
(22)لَكَانَ قَلِيلًا فِيمَا أَرْجُو لَكُمْ مِنْ ثَوَابِهِ
(23)وَ أَخَافُ عَلَيْكُمْ مِنْ عِقَابِهِ
نعم الله
(24)وَ [بِاللَّهِ] تَاللَّهِ لَوِ انْمَاثَتْ قُلُوبُكُمُ انْمِيَاثاً
(25)وَ سَالَتْ عُيُونُكُمْ مِنْ رَغْبَةٍ إِلَيْهِ أَوْ رَهْبَةٍ مِنْهُ دَماً
(26) ثُمَّ عُمِّرْتُمْ فِي الدُّنْيَا مَا الدُّنْيَا بَاقِيَةٌ
(27)مَا جَزَتْ أَعْمَالُكُمْ عَنْكُمْ وَ لَوْ لَمْ تُبْقُوا شَيْئاً مِنْ جُهْدِكُمْ أَنْعُمَهُ عَلَيْكُمُ الْعِظَامَ وَ هُدَاهُ إِيَّاكُمْ لِلْإِيمَانِ.
في ذكرى يوم النحر و صفة الأضحية
(28)وَ مِنْ تَمَامِ الْأُضْحِيَّةِ اسْتِشْرَافُ أُذُنِهَا
(29)وَ سَلَامَةُ عَيْنِهَا
(30)فَإِذَا سَلِمَتِ الْأُذُنُ وَ الْعَيْنُ سَلِمَتِ الْأُضْحِيَّةُ وَ تَمَّتْ
(31)وَ لَوْ كَانَتْ عَضْبَاءَ الْقَرْنِ تَجُرُّ رِجْلَهَا إِلَى الْمَنْسَكِ.
(32)[قال السيد الشريف و المنسك هاهنا المذبح]
متن فارسی
از خطبه های آن حضرت است که انتحاب شده آن طبق نقلی و رواتی قبلاً ذکر شد، و در اینجا مطابق نقل دیگر ذکر می کنیم چون دو نقل با هم تفاوت و اختلاف دارد(منظور ظاهراً خطبه چهل ودو است).
(1)آگاه باشید که علائق و محبت های دنیا قطع شده است.
(2)و اعلان پایان یافتن نموده است.
(3)وخوبیهای آن تغییر یافته است.
(4)و به سرعت پشت نموده می رود.
(5)ساکنان خود را به سوی فنا و نیستی حرکت می دهد.
(6)همسایه های خود را به سوی مرگ می راند و به گوش آنها نوای مرگ می خواند.
(7)شیرینی ها ی آن تلخ شده است.
(8)آنچه از دنیا صاف و روشن بود کدر و تاریک شده است.
(9)پس باقی نمانده از آن مگر ته مانده ای مانند ته مانده ظرف، سمله: آبی که در ته ظرف می ماند، اداوة مشگ آب.
(10)یا جرعه ای مانند جرعه مقله(موقع کم و ناکافی بودن آب عربها می خواستند آب موجود را به طور مساوی قسمت کنند. ته ظرفی سنگ ریزه می ریختند پس از ان بقدری آب می ریختند که روی سنگریزه ها را می پوشانید یکی آن را می خرود بعد دیگری، آبرا به این کیفیت تقسیم می کردند، و آن سنگریزه ها را مقله می گفتند.
(11)و اگر شخص تشنه آنرا کم کم بنوششد عطش او را خاموش نمی کند، تمزّز: بمکد، صدیان: تشنه، نفع: خاموش شده عطش.
(12)بندگان خدا تصمیم بگیرند که کوچ کنید از این خانه ای که زوال و فنا بر اهل آن مقدر شده است.
(13)و در این دینا آرزوها به شما غلبه نکند.
(14)مدت مهلت و زندگی دنیا به نظر شما طولانی نیاید(خیال نکیند که مدت زندگی طولانی خواهد بود).
(15)بخدا سوگند اگر بنالید مانند نالیدن شترهای بچه مرده، حنین: نالیدن، وله: جمع واله: عاشق حیران، عجال: شتری که بچه اش را از دست داده است.
(16)و بخوانید مانند نوحه سرائی کبوتران هدیل: نوحه و صدای کبوتر در فراق جفت خود.
(17)و ناله و زاری نمایید مانند ناله و زاری راهبان از دنیا بریده.
(18)و بسوی خدا (بخاطر خدا) از اموال و اولاد خود خارج شوید(دست بردارید)
(19)آن کارها را بکنید- برای بدست آوردن تقرّب در نزد خدا بخاطر بلندی مقام و درجه ای در پیشگاه خدا.
(20)یا برای آمرزش گناهی که کتابهای الهی (نامه عملها) آنرا بطور دقیق نوشته اند.
(21)و فرشته های فرستاده خدا آنرا حفظ کرده اند.
(22)مسلما کن می باشد در مقابل آنچه برای شما امیدوارم از ثواب او.
(23)و بر شما می ترسم از عذاب او.
(24)بخدا سوگند اگر دلهای شما گداخته و آب شود.
(25)و از چشمهای شما- در مقام ایمد بخدا و یا ترس از او- خون جاری شود.
(26)با همه اینها تا دنیا باقی است در آن عمر کنید و زنده بمایند.
(27)عوض و مقابل نمی شود عملهای شما- و لو اینکه تمام طاقت خود را بکار گیرید- با نعمتهای بزرگ خدا و با اینکه او شما را به ایمان هدایت کرده است.
از آن خطبه است در بیان روز عید قربان و اوصاف و شرایط قربانی.
(28)و از شرایط کامل بودند قربانی بالا و سالم بودند گوشش می باشد.
(29)و سالم بودن چشمش است.
(30)چون گوش و چشم سالم باشد، قربانی سالم و کامل است.
(31)و لو انیکه شاخش شکست هباشد و پایش معیوب باشد وبه سوی قربانگاه بکشد.
(32)منسک به طور کلی به معنی عبادتگاه است، سید رضی می گوید: منسک در اینجا به معنی کشتارگاه است.
قبلی بعدی