متن عربی

77- من کلمات کان (علیه السلام) یدعو بها :
اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی فَإِنْ عُدْتُ فَعُدْ عَلَی بِالْمَغْفِرَةِ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا وَأَیتُ مِنْ نَفْسِی وَ لَمْ تَجِدْ لَهُ وَفَاءً عِنْدِی اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی مَا تَقَرَّبْتُ بِهِ إِلَیک بِلِسَانِی ثُمَّ خَالَفَهُ قَلْبِی اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی رَمَزَاتِ الْأَلْحَاظِ وَ سَقَطَاتِ الْأَلْفَاظِ وَ شَهَوَاتِ الْجَنَانِ وَ هَفَوَاتِ اللِّسَانِ.

متن فارسی

نیایش
از جمله کلماتی است که امیرالمومنین علیه السلام هنگام دعا آنها را بر زبان جاری می ساخت:
خداوندا، چیزهایی را که تو نسبت به آنها از من داناتری، بر من ببخشای و عفو کن آن گاه اگر دوباره به ارتکاب آنها پرداختم باز هم مرا بیامرز، خدایا، آنچه را (از اوامر تو) که انجام آن را به عهده گرفتم اما عمل به آنها را در من نیافتی مرا بیامرز، خداوندا، اموری را که با زبانم آنها را وسیله نزدیک شدن به تو قرار دادم، لیکن قلبم با انجام آنها مخالفت کرد، مرا بیامرز، خدایا، اشاره هایی که (بر خلاف رضای تو) با گوشه چشم کردم و سخنانی که بی اراده بر زبانم جاری شد و میلهای دل و لغزشهای زبانم را بیامرز،