متن عربی

397- وَ قَالَ (عليه السلام): لِلْمُؤْمِنِ ثَلَاثُ سَاعَاتٍ فَسَاعَةٌ ينَاجِي فِيهَا رَبَّهُ وَ سَاعَةٌ يرُمُّ مَعَاشَهُ وَ سَاعَةٌ يخَلِّي بَينَ نَفْسِهِ وَ بَينَ لَذَّتِهَا فِيمَا يحِلُّ وَ يجْمُلُ وَ لَيسَ لِلْعَاقِلِ أَنْ يکونَ شَاخِصاً إِلَّا فِي ثَلَاثٍ مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ أَوْ خُطْوَةٍ فِي مَعَادٍ أَوْ لَذَّةٍ فِي غَيرِ مُحَرَّمٍ.

متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: براى مومن، سه زمان وجود دارد (اوقات شبانه روزى او به سه زمان قسمت مى شود): اول زمانى که در آن به عبادت خداى خود بپردازد و در آن با پروردگار خود راز و نياز کند،  دوم زمانى که آن را، صرف ترميم و اصلاح معاش خود بنمايد،  سوم، زمانى که نفس خود را براى بهره بردن از لذتهايى که حلال و نيکو است، رها کند و آزاد سازد.

براى انسانى خردمند، شايسته نيست از محلى به محلى ديگر و از شهرى به شهرى ديگرى کوچ کند مگر در سه مورد:  اول براى اصلاح امر معاش دوم، گام نهادن در کارى مربوط به معاد (از قبيل سفر حج) سوم، براى لذت بردن به گونه اى که حرام نباشد.