دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  اطمينان نابجا ( حکمت شماره 392 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

392- وَ قَالَ (عليه السلام): الرُّکونُ إِلَى الدُّنْيا مَعَ مَا تُعَاينُ مِنْهَا جَهْلٌ وَ التَّقْصِيرُ فِي حُسْنِ الْعَمَلِ إِذَا وَثِقْتَ بِالثَّوَابِ عَلَيهِ غَبْنٌ وَ الطُّمَأْنِينَةُ إِلَى کلِّ أَحَدٍ قَبْلَ الِاخْتِبَارِ لَهُ عَجْزٌ.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: تکيه کردن به دنيا با آنچه از بيوفايى و مکر آن، مشاهده مى گردد، نادانى است،  و کوتاهى در نيکوکارى در آن زمان که به پاداش آن، اطمينان يافته اى، زيانکارى است،  و آرامش يافتن و اعتماد کردن به هر کسى، پيش از آزمودن، ناتوانى است. (ظ ناتوانى از تحقيق درباره شناختن او)

قبلی بعدی