در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  اركان ايمان و كفر ( حکمت شماره 31 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

31- وَ سُئِلَ (عليه السلام) عَنِ الْإِيمَانِ فَقَالَ:

الْإِيمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى الصَّبْرِ وَ الْيَقِينِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ وَ الصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الشَّوْقِ وَ الشَّفَقِ وَ الزُّهْدِ وَ التَّرَقُّبِ فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّةِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ زَهِدَ فِي الدُّنْيَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِيبَاتِ وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ إِلَى الْخَيْرَاتِ وَ الْيَقِينُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى تَبْصِرَةِ الْفِطْنَةِ وَ تَأَوُّلِ الْحِكْمَةِ وَ مَوْعِظَةِ الْعِبْرَةِ وَ سُنَّةِ الْأَوَّلِينَ فَمَنْ تَبَصَّرَ فِي الْفِطْنَةِ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ وَ مَنْ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ عَرَفَ الْعِبْرَةَ وَ مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ فَكَأَنَّمَا كَانَ فِي الْأَوَّلِينَ وَ الْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى غَائِصِ الْفَهْمِ وَ غَوْرِ الْعِلْمِ وَ زُهْرَةِ الْحُكْمِ وَ رَسَاخَةِ الْحِلْمِ فَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ وَ مَنْ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ الْحُكْمِ وَ مَنْ حَلُمَ لَمْ يُفَرِّطْ فِي أَمْرِهِ وَ عَاشَ فِي النَّاسِ حَمِيداً وَ الْجِهَادُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الصِّدْقِ فِي الْمَوَاطِنِ وَ شَنَآنِ الْفَاسِقِينَ فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْكَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ الْكَافِرِينَ وَ مَنْ صَدَقَ فِي الْمَوَاطِنِ قَضَى مَا عَلَيْهِ وَ مَنْ شَنِئَ الْفَاسِقِينَ وَ غَضِبَ لِلَّهِ غَضِبَ اللَّهُ لَهُ وَ أَرْضَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ الْكُفْرُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى التَّعَمُّقِ .
وَ التَّنَازُعِ وَ الزَّيْغِ وَ الشِّقَاقِ فَمَنْ تَعَمَّقَ لَمْ يُنِبْ إِلَى الْحَقِّ وَ مَنْ كَثُرَ نِزَاعُهُ بِالْجَهْلِ دَامَ عَمَاهُ عَنِ الْحَقِّ وَ مَنْ زَاغَ سَاتْ عِنْدَهُ الْحَسَنَةُ وَ حَسُنَتْ عِنْدَهُ السَّيِّئَةُ وَ سَكِرَ سُكْرَ الضَّلَالَةِ وَ مَنْ شَاقَّ وَعُرَتْ عَلَيْهِ طُرُقُهُ وَ أَعْضَلَ عَلَيْهِ أَمْرُهُ وَ ضَاقَ عَلَيْهِ مَخْرَجُهُ وَ الشَّكُّ عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى التَّمَارِي وَ الْهَوْلِ وَ التَّرَدُّدِ وَ الِاسْتِسْلَامِ فَمَنْ جَعَلَ الْمِرَا دَيْدَناً لَمْ يُصْبِحْ لَيْلُهُ وَ مَنْ هَالَهُ مَا بَيْنَ يَدَيْهِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَ مَنْ تَرَدَّدَ فِي الرَّيْبِ وَطِئَتْهُ سَنَابِكُ الشَّيَاطِينِ وَ مَنِ اسْتَسْلَمَ لِهَلَكَةِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ هَلَكَ فِيهِمَا .

 قال الرضي : و بعد هذا كلام تركنا ذكره خوف الإطالة و الخروج عن الغرض المقصود في هذا الكتاب .


متن فارسی

ص   858
از امام عليه السلام در باره ايمان سؤال كردند فرمود: ايمان چهار ستون دارد: صبر، يقين، عدل و جهاد. صبر چهار قسمت مى شود: شوق، ترس، پرهيزكارى و مواظبت. كسى كه مشتاق بهشت باشد از لذت ها چشم مى پوشد. كسى كه از آتش جهنم بترسد از كارهاى حرام پرهيز مى كند. كسى كه در دنيا پرهيزكار باشد مصيبت ها را ناچيز مى گيرد و كسى كه مواظب مرگ باشد به كارهاى خير مى شتابد. يقين نيز چهار قسمت مى شود: هوشيار شدن در زيركى، درك حقايق، پند گرفتن از حوادث پند آور و توجه بر روش پيشتازان. كسى كه در هوشيارى زيرك گردد، حقايق را درك مى كند و كسى كه حقايق را درك كرد حوادث پند آور را مى شناسد و كسى كه حوادث پندآموز را شناخت گويا در رديف پيشتازان است. عدل چهار قسمت مى گردد: دقت در فهميدن، رسيدن به حقيقت علم، و زيبائى قضاوت ها و استوار شدن در بردبارى. كسى كه فهميد، حقيقت علم را درك مى كند و كسى كه حقيقت دانش را درك كرد از راههاى بردبارى وارد مى شود و كسى كه حليم بود در زندگى افراط نمى كند و در ميان مردم، خوشنام زندگى مى كند.
ص   859
جهاد هم چهار قسمت مى گردد: امر بمعروف، نهى از منكر، در هر موردى راستگوئى و مخالفت با فاسقين. كسى كه امر بمعروف كرد مؤمنين را نيرو بخشيده است و كسى كه نهى از منكر كند بينى منافقين را بخاك ماليده است و كسى كه در موارد گوناگون راست بگويد وظيفه ى خود را انجام داده است و كسى كه با فاسقين مخالفت كند و براى خدا عصبانى گردد خدا بنفع او عصبانى مى شود و روز قيامت او را خوشنود گرداند. اركان كفر و كفر بر چهار ستون استوار است: كنجكاوى، نزاع، دست از حق كشيدن و دشمنى با حق. كسى كه (در امور اعتقادى) كنجكاوى كند به حق نمى رسد. كسى كه بر اثر نادانى زياد نزاع كند در بى اطلاعى از حق دوام مى آورد و كسى كه دست از حق كشيد كارهاى خوب در نظرش ناپسند آيد و كارهاى بد براى او جلوه كند و بمستى گمراهى مست شود.
و كسى كه دست از حق بكشد راههاى زندگى برايش مشكل شود و كارش به سختى افتد و راه فرار براى او تنگ گردد. شك داراى چهار قسمت است: مجادله، ترس، ترديد و تسليم شدن. كسى كه مجادله را پيشه خود سازد شب (تاريكى جهل) را بصبح نمى رساند. و كسى كه از آنچه در پيش دارد وحشت كند عقبگرد مى نمايد و كسى كه در موقع دو دلى حيران بماند زير دست و پاى شياطين پايمال گردد و كسى كه تسليم ضعيفان دنيا و آخرت كه همه هلاك مي شوند گردد در دنيا و آخرت بدبخت مى شود.

مرحوم سيد رضى مى نويسد: دنباله مطلب را بخاطر اين كه طولانى نشود و از مقصد باز نمانيم ترك كرديم. توجه شماره 31 در شرح ابن ابى الحديد مكرر است.
 

قبلی بعدی