متن عربی

225- و من کلام له (علیه السلام) یرید به بعض أصحابه:
لِلَّهِ بَلَاءُ فُلَانٍ فَلَقَدْ قَوَّمَ الْأَوَدَ وَ دَاوَی الْعَمَدَ وَ أَقَامَ السُّنَّةَ وَ خَلَّفَ الْفِتْنَةَ ذَهَبَ نَقِی الثَّوْبِ قَلِیلَ الْعَیبِ أَصَابَ خَیرَهَا وَ سَبَقَ شَرَّهَا أَدَّی إِلَی اللَّهِ طَاعَتَهُ وَ اتَّقَاهُ بِحَقِّهِ رَحَلَ وَ تَرَکهُمْ فِی طُرُقٍ مُتَشَعِّبَةٍ لَا یهْتَدِی بِهَا الضَّالُّ وَ لَا یسْتَیقِنُ الْمُهْتَدِی.

متن فارسی

درباره یکی از حاکمان
سخنی از امیرالمومنین علیه السلام: پاداش عمل نیک فلانی، با خدا باد، که به راستی، کجی ها را راست کرد و به اعتدال آورد و شکستگیها و زخمها را درمان نمود، فتنه ها را پشت سر گذاشت (یعنی بر آنها غالب شد) و سنت را بر پا داشت ، پاکدامن و کم عیب از دنیا رفت، به خوبیهای فرمانروایی رسید و بر بدیهای آن، پیشی گرفت، اطاعت خویش را از خدا ادا کرد و به پایان برد و با ادای حق خدا، پرهیز خود را از خشم او، نشان داد، از دنیا کوچ کرد و مردم را در راههای جدایی و اختلافات فرو گذاشت، راههایی که نه گمراه در آن به هدایت می رسد و نه آن کس که هدایت گردیده بدون خود در راه راست، یقین دارد.