متن عربی

44- و من کلام له (علیه السلام) لما هرب مصقلة بن هبیرة الشیبانی إلی معاویة ، و کان قد ابتاع سبی بنی ناجیة من عامل أمیر المؤمنین علیه السلام و أعتقهم، فلما طالبه بالمال خاس به و هرب إلی الشام :
قَبَّحَ اللَّهُ مَصْقَلَةَ فَعَلَ فِعْلَ السَّادَةِ وَ فَرَّ فِرَارَ الْعَبِیدِ فَمَا أَنْطَقَ مَادِحَهُ حَتَّی أَسْکتَهُ وَ لَا صَدَّقَ وَاصِفَهُ حَتَّی بَکتَهُ وَ لَوْ أَقَامَ لَأَخَذْنَا مَیسُورَهُ وَ انْتَظَرْنَا بِمَالِهِ وُفُورَهُ.

متن فارسی

سرزنش مصقله پسر هبیره
کلامی است از امیرالمومنین علیه السلام در آن هنگام که مصقله بن هبیره شیبانی به سوی معاویه گریخته بود: داستان مصلقه چنین بود که او اسیران بنی ناحیه را از عامل امیرالمومنین (علیه السلام) خرید و آنها را آزاد ساخت و چون عامل آن حضرت ، پرداخت مال (یعنی قیمت اسیران) را از وی مطالبه نمود، خیانت کرد و به شام گریخت: خدا روی مصقله را زشت گرداند که همانند مردمان بزرگ و شریف عمل کرد، اما همچون بردگان گریخت هنوز ستایشگر او (در مورد خریدن و آزاد ساختن اسیران) لب به سخن (در مدح او) نگشوده بود که با فرار خود، او را خاموش ساخت، و هنوز کسی که در وصف وی سخن می گفت، به تصدیق عمل او نپرداخته بود که مصقله با گریختن خود، او را وادار به سکوت کرد، اگر فرار نکرده و در نزد ما مانده بود، همان را که توانایی داشت از او دریافت می کردیم و نسبت به بقیه، تا زمانی که مال او افزون می شد، مهلت می دادیم.