اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  هنگام شورا ( خطبه شماره 139 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 (139) (و من كلام له ( عليه السلام  ) (في وقت الشورى)

  1. لَمْ يُسْرِعْ أَحَدٌ قَبْلِي إِلَى دَعْوَةِ حَقٍّ وَ صِلَةِ رَحِمٍ وَ عَائِدَةِ كَرَمٍ
  2. فَاسْمَعُوا قَوْلِي وَ عُوا مَنْطِقِي
  3. عَسَى أَنْ تَرَوْا هَذَا الْأَمْرَ مِنْ بَعْدِ هَذَا الْيَوْمِ تُنْتَضَى فِيهِ السُّيُوفُ
  4. وَ تُخَانُ فِيهِ الْعُهُودُ
  5. حَتَّى يَكُونَ بَعْضُكُمْ أَئِمَّةً لِأَهْلِ الضَّلَالَةِ
  6. وَ شِيعَةً لِأَهْلِ الْجَهَالَةِ.

متن فارسی

سخنى از آن حضرت (علیه السلام) هنگام شورا

  1. هيچكس پيش از من براى قبول دعوت حق و صله رحم و احسان نشتافت. 
  2. پس سخن من بشنويد و هر چه مى گويم، نيك، در خاطر نگه داريد.
  3. پس از اين روز، خواهيد ديد كه شمشيرها از غلاف كشيده شود
  4. و پيمانها شكسته آيد
  5. تا آنجا كه بعضى از شما سركرده گمراهان شويد
  6. و برخى ديگر از پيروان اهل جهالت.
قبلی بعدی