آبروى تو چون يخى جامد است كه در خواست آن را قطره قطره آب مى كند، پس بنگر كه آن را نزد چه كسى فرو مى ريزي؟.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید جعفر شهیدی)  >  هجوم بلاها به سوی دوستداران علی علیه السلام ( حکمت شماره 111 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

111-  وَ قَالَ (عليه السلام) : وَ قَدْ تُوُفِّيَ سَهْلُ بْنُ حُنَيْفٍ الْأَنْصَارِيُّ بِالْكُوفَةِ بَعْدَ مَرْجِعِهِ مَعَهُ مِنْ صِفِّينَ وَ كَانَ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَيْهِ :لَوْ أَحَبَّنِي جَبَلٌ لَتَهَافَتَ .
معنى ذلك أن المحنة تغلظ عليه فتسرع المصائب إليه و لا يفعل ذلك إلا بالأتقياء الأبرار و المصطفين الأخيار ، و هذا مثل قوله (عليه السلام) :


متن فارسی

(سهل پسر حنيف انصارى پس از بازگشت از صفين در كوفه مرد، و امام او را از هر كس بيشتر دوست مى داشت فرمود:) اگر كوهى مرا دوست بدارد درهم فرو ريزد (و معنى آن اين است كه رنج بر او سخت شود و مصيبتها به سوى او شتاب گيرد .
و چنين كار نكنند جز با پاكيزگان نيكوكار و گزيدگان اخيار. و اين مانند فرموده اوست كه:)

 

قبلی بعدی