چون دنيا به كسى روى آورد ، نيكى هاى ديگران را به او عاريت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نيز بربايند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  نعمت و تکليف ( حکمت شماره 407 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

407- وَ قَالَ (عليه السلام): وَ قَدْ سُئِلَ عَنْ مَعْنَى قَوْلِهِمْ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ :إِنَّا لَا نَمْلِک مَعَ اللَّهِ شَيئاً وَ لَا نَمْلِک إِلَّا مَا مَلَّکنَا فَمَتَى مَلَّکنَا مَا هُوَ أَمْلَک بِهِ مِنَّا کلَّفَنَا وَ مَتَى أَخَذَهُ مِنَّا وَضَعَ تَکلِيفَهُ عَنَّا.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) در هنگامى که از معنى جمله: لا حول و لاقوه الا بالله که بر زبان آنان (ظ- يعنى مسلمانان) جارى است پرسيده شده بود، در پاسخ فرمود:  به راستى چنين نيست که ما با خدا مالک چيزى باشيم (و چنين پنداريم که خدا مالک است ما نيز مالکيم بلکه هر چه در اختيار ما مى باشد، خدا مالک آن است) و جز آنچه، خداوند در مالکيت و اختيار ما قرار داده، مالک چيزى نيستيم،  پس در هر زمان، خدا چيزهايى را که خود نسبت به آنها مالکتر از ماست، (از قبيل تندرستى و توانگرى) در اختيار ما نهاده در اين صورت ما را به انجام وظائفى مکلف ساخته  و هر زمان، آن چيزها را از ما گرفت، انجام آن وظائف را از ما برمى دارد.

قبلی بعدی