ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >  نسب و عمل ( حکمت شماره 389 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

389-قَالَ (علیه السلام):  مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ يُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ: وَ فِي رِوَايَةٍ أُخْرَى: مَنْ فَاتَهُ حَسَبُ نَفْسِهِ لَمْ يَنْفَعْهُ حَسَبُ آبَائِهِ‏.


متن فارسی

و درود خدا بر او ، فرمود :  هر که عملش او را عقب اندازد نسبش او را پیش نیندازد. و در روایت دیگری است: هر که شرافت و حسب خود را از دست بدهد، شرافت و حسب نیاکان سودش ندهد.

قبلی بعدی