متن عربی

204- و من کلام له (علیه السلام) و قد سمع قوما من أصحابه یسبون أهل الشام أیام حربهم بصفین:
إِنِّی أَکرَهُ لَکمْ أَنْ تَکونُوا سَبَّابِینَ وَ لَکنَّکمْ لَوْ وَصَفْتُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ ذَکرْتُمْ حَالَهُمْ کانَ أَصْوَبَ فِی الْقَوْلِ وَ أَبْلَغَ فِی الْعُذْرِ وَ قُلْتُمْ مَکانَ سَبِّکمْ إِیاهُمْ اللَّهُمَّ احْقِنْ دِمَاءَنَا وَ دِمَاءَهُمْ وَ أَصْلِحْ ذَاتَ بَینِنَا وَ بَینِهِمْ وَ اهْدِهِمْ مِنْ ضَلَالَتِهِمْ حَتَّی یعْرِفَ الْحَقَّ مَنْ جَهِلَهُ وَ یرْعَوِی عَنِ الْغَی وَ الْعُدْوَانِ مَنْ لَهِجَ بِهِ.

متن فارسی

منع از دشنام شامیان

کلامی است از امیرالمومنین علیه السلام، (این کلام را هنگامی که) به تحقیق در جنگ صفین گروهی از یاران خود را دید که به اهل شام (یاران معاویه) دشنام می دادند ایراد فرمود: من برای شما زشت می دانم که از دشنام دهندگان باشید، لیکن شما اگر به وصف اعمال آنها بپردازید و حالاتشان را ذکر نمایید، از لحاظ سخن گفتن به صواب نزدیکتر و در عذر آوردن رساتر خواهد بود (درست این بود که) شما به جای دشنام دادن به آنها می گفتید: خدایا، خونهای ما و خونهای ایشان را حفظ فرما، و میان ما و آنها آتشی بر قرار ساز، و از گمراهی و ضلالتی که دامن گیرشان شده، به راه راست، هدایتشان کن تا آن کس که نسبت به راه حق جاهل و ناآشناست، آن را بشناسد و هر که در گمراهی و دشمنی با حق حریص است از این گمراهی و دشمنی برگردد.