ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  فقر و ثروت ( حکمت شماره 364 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

364- وَ قَالَ (عليه السلام) : أَيُّهَا النَّاسُ لِيَرَكُمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ كَمَا يَرَاكُمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ إِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اسْتِدْرَاجاً فَقَدْ أَمِنَ مَخُوفاً وَ مَنْ ضُيِّقَ عَلَيْهِ فِي ذَاتِ يَدِهِ فَلَمْ يَرَ ذَلِكَ اخْتِبَاراً فَقَدْ ضَيَّعَ مَأْمُولًا .


متن فارسی

ص   998
شما بايد آن گاه كه در آسايش هستيد ترسان باشيد همان طورى كه در هنگام كيفر خدا هراسان. كسى كه در نعمت غرق بود و آن را وسيله ى سقوط در گناه ندانست بى باك است. و كسى كه در مضيقه بود و آن را وسيله ى آزمايش ندانست خواسته ى خود را از كف داده است.

 

قبلی بعدی