ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >  عدل و انصاف ادارى ( حکمت شماره 484 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به خطبه مورد نظر، شماره خطبه را وارد کنید

متن عربی

وَ قَالَ (عليه السلام): لِزِيَادِ بْنِ ابِيهِ وَ قَدِ اسْتَخْلَفَهُ لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْعَبَّاسِ عَلَى فَارِسَ وَ اعْمَالِهَافِي كَلاَمٍ طَوِيلٍ كَانَ بَيْنَهُمَا، نَهَاهُ فِيهِ عَنْ تَقَدُّمِ الْخَرَاجِ:
اسْتَعْمِلِ الْعَدْلَ، وَ احْذَرِ الْعَسْفَ وَ الْحَيْفَ؛ فَإِنَّ الْعَسْفَ يَعُودُ بِالْجَلاَءِ وَ الْحَيْفَ يَدْعُو إِلَى السَّيْفِ.


متن فارسی

آن گاه كه على عليه السلام زياد بن ابيه را بجاى عبد اللّه بن عباس استاندار فارس قرار داد در مطالبى طولانى كه ميان آنان گذشت در مورد پيش گرفتن ماليات فرمود: عدل را بكار ببر، از بى انصافى و ظلم پرهيز كن، زيرا بى انصافى ملت را آواره ميكند و ظلم مردم را به قيام مى كشاند.

 

قبلی بعدی