آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  عاقبت کوفه ( خطبه شماره 47 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

47.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام  فی ذکر الکوفة

  1. کَأَنِّی بِکِ یَاکُوفَةُ تُمَدِّینَ مَدَّ الْاَدِیمِ الْعُکَاظِیِّ،
  2.  تُعْرَکِینَ بِالنَّوَازِلِ،
  3.  وَ تُرْکَبِینَ بِالزَّلازِلِ،
  4. وَ إِنِّی لَأَعْلَمُ أَنَّهُ مَا أَرَادَ بِکِ جَبَّارٌ سُوءاً إلّا ابْتَلاَهُ اللّهُ بِشَاغِلٍ،
  5.  وَ رَمَاهُ بِقاتِلٍ.

متن فارسی

 

47.از خطبه هاى آن حضرت است   درباره کوفه

  1. پیشگویى از آینده کوفه: اى کوفه! گویا تو را مى نگرم که همانند چرم هاى بازار عکاظ، کشیده مى شوى!
  2.  زیر پاى حوادث لگدکوب و پایمال خواهى شد!
  3. و پیشامدهاى تکان دهنده اى تو را فرامى گیرد .
  4. و من به خوبى مى دانم که هر ستمگرى قصد سوء درباره تو کند خداوند او را گرفتار مى سازد و به خودش مشغول مى کند
  5. و به دست قاتلى مى سپاردش.
قبلی بعدی