متن عربی

97- و من کلام له (علیه السلام) یشیر فیه إلی ظلم بنی أمیة :
وَ اللَّهِ لَا یزَالُونَ حَتَّی لَا یدَعُوا لِلَّهِ مُحَرَّماً إِلَّا اسْتَحَلُّوهُ وَ لَا عَقْداً إِلَّا حَلُّوهُ وَ حَتَّی لَا یبْقَی بَیتُ مَدَرٍ وَ لَا وَبَرٍ إِلَّا دَخَلَهُ ظُلْمُهُمْ وَ نَبَا بِهِ سُوءُ رَعْیهِمْ وَ حَتَّی یقُومَ الْبَاکیانِ یبْکیانِ بَاک یبْکی لِدِینِهِ وَ بَاک یبْکی لِدُنْیاهُ وَ حَتَّی تَکونَ نُصْرَةُ أَحَدِکمْ مِنْ أَحَدِهِمْ کنُصْرَةِ الْعَبْدِ مِنْ سَیدِهِ إِذَا شَهِدَ أَطَاعَهُ وَ إِذَا غَابَ اغْتَابَهُ وَ حَتَّی یکونَ أَعْظَمَکمْ فِیهَا عَنَاءً أَحْسَنُکمْ بِاللَّهِ ظَنّاً فَإِنْ أَتَاکمُ اللَّهُ بِعَافِیةٍ فَاقْبَلُوا وَ إِنِ ابْتُلِیتُمْ فَاصْبِرُوا فَإِنَّ الْعَاقِبَةَ لِلْمُتَّقِینَ.

متن فارسی

در ستم بنی امیه

کلامی است از امیرالمومنین علیه السلام:
 به خدا قسم آنها (یعنی بنی امیه) در ستمگری خود باقی می مانند تا آن وقت که حرامی نماند جز اینکه آنرا حلال شمرده و پیمانی نباشد جز اینکه آن را گسسته باشند و تا آن زمان که هیچ خانه ای گلین در روستاها و هیچ خیمه ای مویین در بادیه ها باقی نخواهد بود، جز اینکه ظلمشان در آن داخل گردیده باشد، بدی رفتارشان باعث خواهد شد که مردم خانه های خود را ترک گویند و تا آن زمان که دو دسته گریه کننده برپا خیزند: یکی بر دین خود می گرید و دیگری برای دنیای خود و تا اینکه یاری کردن یکی از شما به یکی از آنها، همچون یاری کردن برده به مولای خود خواهد بود که هرگاه مولی حاضر باشد برده از وی فرمان می برد و چون غایب باشد، از او بدگویی می کند، و تا جایی که هر یک از شما گمانش به خدا نیکوتر باشد، این فتنه بیشتر نصیب او خواهد شد، پس هر گاه خدا عافیتی به شما عطا فرمود، بپذیرید و اگر به رنجی مبتلا شدید و مورد آزمایش قرار گرفتید، شکیبا باشید، که به راستی عاقبت نیک برای پرهیزکاران است.