متن عربی
188 .و من خطبة له (علیه السلام):في الوصية بأمور
التقوى
- أُوصِيكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ كَثْرَةِ حَمْدِهِ عَلَى آلَائِهِ إِلَيْكُمْ وَ نَعْمَائِهِ عَلَيْكُمْ وَ بَلَائِهِ لَدَيْكُمْ .
- فَكَمْ خَصَّكُمْ بِنِعْمَةٍ وَ تَدَارَكَكُمْ بِرَحْمَةٍ أَعْوَرْتُمْ لَهُ فَسَتَرَكُمْ وَ تَعَرَّضْتُمْ لِأَخْذِهِ فَأَمْهَلَكُمْ.
الموت - وَ أُوصِيكُمْ بِذِكْرِ الْمَوْتِ وَ إِقْلَالِ الْغَفْلَةِ عَنْهُ وَ كَيْفَ غَفْلَتُكُمْ عَمَّا لَيْسَ يُغْفِلُكُمْ وَ طَمَعُكُمْ فِيمَنْ لَيْسَ يُمْهِلُكُمْ .
- فَكَفَى وَاعِظاً بِمَوْتَى عَايَنْتُمُوهُمْ حُمِلُوا إِلَى قُبُورِهِمْ غَيْرَ رَاكِبينَ وَ أُنْزِلُوا فِيهَا غَيْرَ نَازِلِينَ فَكَأَنَّهُمْ [كَأَنَّهُمْ] لَمْ يَكُونُوا لِلدُّنْيَا عُمَّاراً وَ كَأَنَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ دَاراً .
- أَوْحَشُوا مَا كَانُوا يُوطِنُونَ وَ أَوْطَنُوا مَا كَانُوا يُوحِشُونَ وَ اشْتَغَلُوا بِمَا فَارَقُوا وَ أَضَاعُوا مَا إِلَيْهِ انْتَقَلُوا لَا عَنْ قَبِيحٍ يَسْتَطِيعُونَ انْتِقَالًا وَ لَا فِي حَسَنٍ يَسْتَطِيعُونَ ازْدِيَاداً أَنِسُوا بِالدُّنْيَا فَغَرَّتْهُمْ وَ وَثِقُوا بِهَا فَصَرَعَتْهُمْ.
سرعة النفاد - فَسَابِقُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ إِلَى مَنَازِلِكُمُ الَّتِي أُمِرْتُمْ أَنْ تَعْمُرُوهَا وَ الَّتِي رَغِبْتُمْ فِيهَا وَ دُعِيتُمْ إِلَيْهَا وَ اسْتَتِمُّوا نِعَمَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ عَلَى طَاعَتِهِ وَ الْمُجَانَبَةِ لِمَعْصِيَتِهِ فَإِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ.
- مَا أَسْرَعَ السَّاعَاتِ فِي الْيَوْمِ وَ أَسْرَعَ الْأَيَّامَ فِي الشَّهْرِ وَ أَسْرَعَ الشُّهُورَ فِي السَّنَةِ وَ أَسْرَعَ السِّنِينَ فِي الْعُمُرِ.
متن فارسی
از یک خطبه ی آن حضرت در سفارش به تقوا و یاد مرگ
پرهیزگاری
- ای مردم، شما را سفارش می کنم به پروای از خدا و ستایش او بر خوشی های فراوانی که به شما بخشیده، و نعمت های شایانی که در اختیارتان نهاده، و نیکی های فراوانی که به شما نموده.
- چه نعمت هایی که مخصوص شما داشته، و چقدر مهر و رحمتی که به شما رسانده! هرزگی ها و رسوایی هاتان را آشکار کردید و او بر شما پوشاند، و خود را در معرض عذاب وکیفراو در آوردید و او مهلتان داد!
مرگ - و شما را سفارش می کنم که مرگ را از یاد نبرید و کمتر از آن غفلت ورزید. چگونه از چیزی که دست از سرتان برنمی دارد غفلت میورزید، و به کسی که آنی مهلتتان نمی دهد چشم طمع می دوزید؟!
- همین پند دهنده برایتان بس که مردگانی را هر روز به چشم می بینید که بر خلاف میلشان به سوی قبورشان می برند، و بی اختیارشان در گور فرود می آورند. گویی هرگز در دنیا نزیسته و در آبادیش نکوشیده اند، و یا اینکه همیشه ساکن خانه ی آخرت بوده اند.
- از سرایی که در آن به سر می بردند دل بریدند، و در سرایی که با آن هیچ آشنایی نداشتند سکونت گزیدند. با هرچه از آن جدا شدند سرگرم بودند، و آنچه را که به سویش انتقال یافتند تباه ساختند.دیگر نمی توانند از بدی هایی که کرده اند برگردند، و یارای آن ندارند به خوبیهایی که از دستشان برمی آمد بیفزایند. به دنیا دل بستند ولی دنیا فریبشان داد، و به آن اعتماد کردند ولی دنیا بر زمین گرمشان کوبید.
فرصتهای زودگذر - خدایتان رحمت کناد، به خانه های آخرتتان که به آبادی آنها مأمور گشته ور به سوری آنها تشویق و دعوت شده اید بشتابید، و نعمت های خدا را با شکیبایی بر طاعت و دوری از معصیت برای خود تمام و کامل سازید، که فردا (یا قیامت) به امروز نزدیک است.
- ساعتهای روز چه زود میگذرد، و روزهای ماه و ماه های سال و سال های عمر چه تند سپری می گردد!
