متن عربی

و نيز اميرمومنان (عليه السلام) فرمود: زبان خردمند در پشت قلبش قرار دارد و قلب احمق، در پشت زبانش واقع است.
 شريف رضى گويد: اين سخن از معنيهاى شگفت و پسنديده است  و مقصود از آن، اين است که عاقل تا با فکر خود به مشورت نپردازد و با انديشه خود رايزنى نکند، زبانش را با سخن گفتن، رها نمى سازد،  اما احمق، آنچه از زبانش بيرون مى جهد، و لغزشهاى ناگهانى که در سخنش رخ مى دهد بر مراجعه به فکر و انديشه خالص و پاک او، پيشى مى گيرد،  (و در نيتجه هر چه را نبايد بگويد، مى گويد) پس گويى که زبان انسان عاقل پيرو و به دنبال قلب اوست  و گويى قلب آدم احمق، پيرو و به دنبال زبان او مى باشد.

متن فارسی

40- وَ قَالَ (عليه السلام): لِسَانُ الْعَاقِلِ وَرَاءَ قَلْبِهِ وَ قَلْبُ الْأَحْمَقِ وَرَاءَ لِسَانِهِ.

 قال الرضي : و هذا من المعاني العجيبة الشريفة و المراد به أن العاقل لا يطلق لسانه إلا بعد مشاورة الروية و مؤامرة الفکرة و الأحمق تسبق حذفات لسانه و فلتات کلامه مراجعة فکره و مماخضة رأيه فکأن لسان العاقل تابع لقلبه و کأن قلب الأحمق تابع للسانه.