متن عربی

55-  و من كتاب له (عليه السلام) إلى معاوية :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ جَعَلَ الدُّنْيَا لِمَا بَعْدَهَا وَ ابْتَلَى فِيهَا أَهْلَهَا لِيَعْلَمَ أَيُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَ لَسْنَا لِلدُّنْيَا خُلِقْنَا وَ لَا بِالسَّعْيِ فِيهَا أُمِرْنَا وَ إِنَّمَا وُضِعْنَا فِيهَا لِنُبْتَلَي بِهَا وَ قَدِ ابْتَلَانِي اللَّهُ بِكَ وَ ابْتَلَاكَ بِي فَجَعَلَ أَحَدَنَا حُجَّةً عَلَى الْآخَرِ فَعَدَوْتَ عَلَى الدُّنْيَا بِتَأْوِيلِ الْقُرْآنِ فَطَلَبْتَنِي بِمَا لَمْ تَجْنِ يَدِي وَ لَا لِسَانِي وَ عَصَيْتَهُ أَنْتَ وَ أَهْلُ الشَّامِ بِي وَ أَلَّبَ عَالِمُكُمْ جَاهِلَكُمْ وَ قَائِمُكُمْ قَاعِدَكُمْ فَاتَّقِ اللَّهَ فِي نَفْسِكَ وَ نَازِعِ الشَّيْطَانَ قِيَادَكَ وَ اصْرِفْ إِلَى الْآخِرَةِ وَجْهَكَ فَهِيَ طَرِيقُنَا وَ طَرِيقُكَ وَ احْذَرْ أَنْ يُصِيبَكَ اللَّهُ مِنْهُ بِعَاجِلِ قَارِعَةٍ تَمَسُّ الْأَصْلَ وَ تَقْطَعُ الدَّابِرَ فَإِنِّي أُولِي لَكَ بِاللَّهِ أَلِيَّةً غَيْرَ فَاجِرَةٍ لَئِنْ جَمَعَتْنِي وَ إِيَّاكَ جَوَامِعُ الْأَقْدَارِ لَا أَزَالُ بِبَاحَتِكَ حَتَّى يَحْكُمَ اللَّهُ بَيْنَنا وَ هُوَ خَيْرُ الْحاكِمِينَ .

متن فارسی

ص   803
امام عليه السلام در نامه خود به معاويه چنين نوشت:

پس از حمد خدا جاى ترديد نيست كه خداى عزيز دنيا را براى رسيدن به پس از آن (قيامت) خلق كرده است و خلق دنيا را در اين جهان در جريان آزمايش قرار داده تا آگهى پيدا كند چه كسى بهتر انجام وظيفه ميكند.
ما نه براى دنيا خلق شده ايم و نه براى كوشش در آن دستور يافته ايم. در دنيا قرار گرفته ايم كه با آن آزمايش شويم خدا مرا بسبب تو آزمايش ميكند و تو را وسيله من، يكى از ما دو نفر را دليل و حجّت ديگرى قرار داده است. تو با تغيير و تفسير قرآن (مطابق ميل خود) در جستجوى دنيا هستى و از من موضوعى را مطالبه ميكنى كه دست و زبان من با آن هيچ ارتباطى نداشته است (قتل عثمان). تو و مردم شام آن حادثه را بمن بسته ايد و دانشمندان شما نادانان را و
ص   804
ميانداران اجتماع شما گوشه نشين ها را به اين مطلب (قتل عثمان بدست من) تحريك مي كنند. خدا را در كالبد خود در نظر بياور و از او بترس و مهار خود را از چنگ شيطان بيرون بياور و بقيامت توجه كن كه قيامت راه من و توست. با اين تهمتى كه بمن مى زنى از خدا بترس كه ببلائى خطرناك گرفتار شوى كه ريشه ات را در آورد و دودمانت را نابود سازد.
بخداى خود سوگندى صحيح ياد ميكنم كه اگر حوادث روزگار من و تو را در پيشگاه عدل الهى قرار داد دست از سر تو بر ندارم «تا خدائى كه بهترين قضاوت-  كنندگان است ميان من و تو قضاوت كند.»