متن عربی

194- و من خطبة له (علیه السلام):
بعثة النبی
بَعَثَهُ حِینَ لَا عَلَمٌ قَائِمٌ وَ لَا مَنَارٌ سَاطِعٌ وَ لَا مَنْهَجٌ وَاضِحٌ.
العظة بالزهد
أُوصِیکمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَی اللَّهِ وَ أُحَذِّرُکمُ الدُّنْیا فَإِنَّهَا دَارُ شُخُوصٍ وَ مَحَلَّةُ تَنْغِیصٍ سَاکنُهَا ظَاعِنٌ وَ قَاطِنُهَا بَائِنٌ تَمِیدُ بِأَهْلِهَا مَیدَانَ السَّفِینَةِ تَقْصِفُهَا الْعَوَاصِفُ فِی لُجَجِ الْبِحَارِ فَمِنْهُمُ الْغَرِقُ الْوَبِقُ وَ مِنْهُمُ النَّاجِی عَلَی بُطُونِ الْأَمْوَاجِ تَحْفِزُهُ الرِّیاحُ بِأَذْیالِهَا وَ تَحْمِلُهُ عَلَی أَهْوَالِهَا فَمَا غَرِقَ مِنْهَا فَلَیسَ بِمُسْتَدْرَک وَ مَا نَجَا مِنْهَا فَإِلَی مَهْلَک عِبَادَ اللَّهِ الْآنَ فَاعْلَمُوا وَ الْأَلْسُنُ مُطْلَقَةٌ وَ الْأَبْدَانُ صَحِیحَةٌ وَ الْأَعْضَاءُ لَدْنَةٌ وَ الْمُنْقَلَبُ فَسِیحٌ وَ الْمَجَالُ عَرِیضٌ قَبْلَ إِرْهَاقِ الْفَوْتِ وَ حُلُولِ الْمَوْتِ فَحَقِّقُوا عَلَیکمْ نُزُولَهُ وَ لَا تَنْتَظِرُوا قُدُومَهُ.

متن فارسی

بعثت پیامبر و تحقیر دنیا
قسمتی است از یکی از خطبه های امیرالمومنین علیه السلام:
 خداوند، او را (یعنی پیامبر اسلام را) هنگامی به پیغمبری مبعوث گردانید که نه نشانه آشکار و پابرجایی (برای راهنمایی مردم) وجود داشت و نه محلی که نور دعوت به حق از آن ساطع و نمایان، باشد دیده می شد و نه راهی روشن و واضح برای رفتن به سوی حق، در برابر مردم بر قرار بود، ای بندگان خدا، من، شما را به پرهیز از خشم خدا سفارش می کنم و از رفتن به سوی دنیا برحذر می دارم که دنیا سرایی است برای کوچ کردن و انتقال از این سرا به سرایی دیگر و محلی است برای نامرادی و ناراحتی، ساکنان دنیا (در حقیقت) مسافرانی هستند و اقامت کنندگان در آن (در واقع) جدا شوندگان از آن می باشند، دنیا همچون سفینه ای که در عظیمترین قسمتهای دریا، در اثر ضربه های بادهای شدید به اضطراب در آمده باشد، ساکنان خویش را به حرکت در می آورد و آنها را به چپ و راست می گرداند، پس گروهی غرق می شوند و به هلاکت می رسند.
 و گروهی دیگر، در شکم امواج این دریا از مرگ رها می گردند که بادها با دنباله های خود، از این سوی بدان سوی پرتابشان می کند و بر حرکات هولناک خود سوارشان می سازد، پس کسانی از اهل دنیا که در این ورطه پر خطر، غرق شدند، دیگر دسترسی به آنها ممکن نیست و کسانی که (به طور موقت) نجات یافتند، راهشان به طرف وادی هلاکت است.
 ای بندگان خدا، اکنون که زبانها باز و گویا و بدنها سالم و اندامها نرم و متحرک و برای رفتن به سرای، دیگر فرصت باقی و وقت وسیع است و پیش از آنکه مجال جبران گذشته، شتابان از دست برود و قبل از فرا رسیدن مرگ، آگاهی پیدا کنید (و مواظب باشید که فرصت از دست نرود) و فرود آمدن مرگ را مسلم و محقق بدانید و منتظر آمدن آن نمانید.