متن عربی

376- وَ رُوِيَ أَنَّهُ (عليه السلام) قَلَّمَا اعْتَدَلَ بِهِ الْمِنْبَرُ إِلَّا قَالَ أَمَامَ الْخُطْبَةِ: أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا اللَّهَ فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ وَ لَا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُوَ وَ مَا دُنْيَاهُ الَّتِي تَحَسَّنَتْ لَهُ بِخَلَفٍ مِنَ الْآخِرَةِ الَّتِي قَبَّحَهَا سُوءُ النَّظَرِ عِنْدَهُ وَ مَا الْمَغْرُورُ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الدُّنْيَا بِأَعْلَى هِمَّتِهِ كَالْآخَرِ الَّذِي ظَفِرَ مِنَ الْآخِرَةِ بِأَدْنَى سُهْمَتِهِ .
 

متن فارسی

نقل شده است كه آن حضرت كمتر مى شد كه بر منبر بنشيند مگر اين كه قبل از سخنرانى خود مى فرمود: مردم از خدا بترسيد، زيرا هيچ فردى بى جهت خلق
ص   1004
نشده كه خوش باشد و نه پراكنده رها شده كه بدون خاصيت باشد. دنيائى كه در نظر مردم زيباست جايگزين آخرتى كه در نظرشان زشت است نخواهد شد. خود-  خواهانى كه با همتهاى عالى از دنيا بهره برده اند در رديف كسانى كه بهره ناچيزى از آخرت برده اند نيستند.