اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  حدود سخن ( حکمت شماره 390 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

390- وَ قَالَ (عليه السلام): لَا تَقُلْ مَا لَا تَعْلَمُ بَلْ لَا تَقُلْ کلَّ مَا تَعْلَمُ فَإِنَّ اللَّهَ فَرَضَ عَلَى جَوَارِحِک کلِّهَا فَرَائِضَ يحْتَجُّ بِهَا عَلَيک يوْمَ الْقِيامَةِ.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: هر چه را نمى دانى مگو، بلکه هر چيزى را هم که مى دانى مگو،  که به راستى، خداوند، بر اعضا و جوارح تو، واجباتى را فريضه ساخته که در روز قيامت به وسيله آنها (آن اعضا و جوارح) بر خطا کاريهاى تو، دليل مى آورد.

قبلی بعدی