متن عربی

71.و من کتاب له (علیه السلام) إلی المنذر بن الجارود العبدي ، و خان في بعض ما ولاه من أعماله :
أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ صَلَاحَ أَبِيک غَرَّنِي مِنْک وَ ظَنَنْتُ أَنَّک تَتَّبِعُ هَدْيَهُ وَ تَسْلُک سَبِيلَهُ فَإِذَا أَنْتَ فِيمَا رُقِّيَ إِلَيَّ عَنْک لَا تَدَعُ لِهَوَاک انْقِيَاداً وَ لَا تُبْقِي لِآخِرَتِک عَتَاداً تَعْمُرُ دُنْيَاک بِخَرَابِ آخِرَتِک وَ تَصِلُ عَشِيرَتَک بِقَطِيعَةِ دِينِک وَ لَئِنْ کانَ مَا بَلَغَنِي عَنْک حَقّاً لَجَمَلُ أَهْلِک وَ شِسْعُ نَعْلِک خَيْرٌ مِنْک وَ مَنْ کانَ بِصِفَتِک فَلَيْسَ بِأَهْلٍ أَنْ يُسَدَّ بِهِ ثَغْرٌ أَوْ يُنْفَذَ بِهِ أَمْرٌ أَوْ يُعْلَی لَهُ قَدْرٌ أَوْ يُشْرَک فِي أَمَانَةٍ أَوْ يُؤْمَنَ عَلَی جِبَايَةٍ فَأَقْبِلْ إِلَيَّ حِينَ يَصِلُ إِلَيْک کتَابِي هَذَا إِنْ شَاءَ اللَّهُ .
 

متن فارسی

نامه ای است از اميرمومنان (علیه السلام)به منذر بن جارود عبدی همانا او در پاره ای از اموری که از طرف آن حضرت به عهده داشت، خيانت کرده بود:

اما بعد پس به راستی، دينداری و نيکی پدرت، مرا در مورد تو، فريب داد و گمان بردم که تو به راه او می روی و طريقه او را می پيمايی، اما با گزارشی که درباره تو به من رسيده، ناگهان متوجه شدم که تو فرمانبری از هوای نفس خود را رها نمی کنی و آن را فرو نمی گذاری و برای آخرت خود توشه و ذخيره ای آماده نمی سازی و با ويران نمودن آخرت خويش، دنيايت را آباد می کنی و با ارتکاب اعمالی که تو را از دينت جدا می کند، به قوم و عشيره ات، صله و جائزه می دهی، هر آينه و اگر آنچه درباره تو به من رسيده حق و درست باشد، همانا شتر خانواده ات و بند کفشت، از تو بهتر است، و هر کس به صفت و حالت تو باشد، اين شايستگی در او نيست که با ياری وی، در مرزی از هجوم دشمن جلوگيری گردد يا کاری با اقدام او به اجرا در آيد يا شايستگی داشته باشد که مقام او را بالا ببرند يا در امانتی شرکت داده شود، يا برای جلوگيری از خيانتی، امين به حساب آيد، (يا اينکه از خيانت او بتوان ايمن بود) پس چون اين نامه من به تو می رسد، به سوی من رو آور، ان شاءالله.
شريف رضی گويد منذر همان کس است که اميرالمومنين (علیه السلام)درباره وی فرمود که او، بسيار به دو طرف خود (يا دو پهلوی خود) نگاه می کند (کنايه از خودپسندی) و با دو بردی که در بر دارد، با تکبر و خودخواهی راه می رود، آب دهانش را، بسيار بر روی کفشهايش می ريزد، (تا آن را بر روی کفشها بمالد و گرد و خاک آن را پاک کند و کفش، تازه و نو به نظر آيد.)